|
مروري بر كتاب
در آینه این کتاب که گنجینه‌ای از دانش و حاصل عمری پژوهش هدفمند از خانم حسینی استاد دانشگاه الزهرا است ، تلاش شده از چهره زن در ادبیات حماسی ، منظومه‌های عاشقانه ، ادبیات عرفانی و تعلیمی و همچنین روایت‌های عامیانه کدورت‌زدایی شود ؛ بی‌آنکه کتاب شمایلی از مردستیزی و فمینیسم افراطی در ذهن بگذارد. این بزرگواری زنانه که نمی‌خواهد با مردان همان ستمی را بکند که مردان در حق زنان روا داشته‌اند ، برای قلم‌به‌دستی مثل من آمورنده است. شاید به خاطر آنکه نویسنده ظاهرا به اصل مشی - مشیانه‌ای یا «نر- مادگی» قائل است و به آن اشاره می‌کند. کتاب با ذکر گوشه‌ای از میراث شوم زن‌ستیزی و زن‌کشی در آثار بزرگانی چون سعدی ، خاقانی و سنایی بخشی از ریشه‌های عقب‌ماندگی ادبیات مردسالار را به رخ می‌کشد بی‌آنکه قلم به زهر کینه‌ای آلوده شود : «از بخش‌های تاسف‌بار خاقانی تعداد ابیاتی است که این شاعر شروانی درباره تولد دختر یا دختران خود سروده است. او زاده شدن دختر را اسباب سرافکندگی خود می‌داند و چون نوزاد دختر درمی‌گذرد، مرگ او را عمر دوم و مایه شادی تلقی می‌کند: سرفکنده شدم چو دختر زاد/ بر فلک سر فراختم چو برفت/ بودم از عجز چون خر اندر گل/ بر جهان اسب تاختم چو برفت/ ماتم عمر داشتم چو رسید/ عمر ثانی شناختم چو برفت/ محنتش نام خواستم کردن/ دولتش نام ساختم چو برفت»
|
