كوري نويسنده: ژوزه ساراماگو مترجم: اسدالله امرايي ناشر: مرواريد زبان كتاب: فارسي تعداد صفحه: 380 اندازه كتاب: رقعی جلد سخت
- سال انتشار: 1395
- دوره چاپ: 18
کد کتاب: 245
فروخته شد - موجود نمی باشد
امتیاز آی کتاب به این کتاب:
امتیاز دهی به این کتاب:
مروري بر كتاب
ژوزه ساراماگو در رمان خود كابوسي هولناك را باز مي‌آفريند. جامعه شهري پيشرفته‌اي با همه امكانات ناگهان به بربريت باز مي‌گردد و كل ساختار زندگي جمعي به انحطاط كشيده مي‌شود. رشته‌هاي الفت و تعهد از هم مي‌گسلد و يكي‌يكي از بين مي‌رود.
دقت موشكافانه در سبك و ساختار نوشتن، حذف علائم نقطه‌‌گذاري عدم تطابق زمان‌‌ها خواننده را وا مي‌دارد تا در هر لحظه به ظرايف معني بينديشد. نتيجه زماني است عميق، تفكربرانگيز و كتابي كه در طي سال‌هاي اخير سابقه نداشته است.
رماني عميق و تكان‌دهنده، درعين‌حال كه كاملاً خيالي به نظر مي‌رسد، تصويري هولناك از واقعيت است.
كتاب « كوري» يك رمان خاص است، يك اثر تمثيلي ، بيرون از حصار زمان و مكان، يك رمان معترضانه اجتماعي، سياسي كه آشفتگي واجتماع و انسانهاي سر در گم را در دايرة افكار خويش و مناسبات اجتماعي تصوير مي‌كند.
ساراماگو تأكيد بر اين حقيقت دارد كه اعمال انساني در « موقعيت» معنا مي‌شود و ملاك مطلقي براي قضاوت وجود ندارد، زيرا موقعيت انسان ثابت نيست و در تحول دائمي است. در يك كلام ساده، دغدغة عمدة ذهن ساراماگو در اين رمان فلسفي مسئله سرگشتگي انسان معاصر يا « انسان در موقعيت» است كه از خلال ابعاد و لايه هاي مختلف و واكنشهاي انان بررسي مي شود.
از ديگر مايه‌هاي اصلي رمان نقد خشونت و ميليتاريسم، اطاعات كوركورانه ، ديكتاتوري و سير تاريخي و فراگير بودن آن است. در شهري كه اپيدمي وحشتناك كوري- نه كوري سياه و تاريك كه كوري سفيد و تابناك- شيوع پيدا مي‌كند و نمي‌دانيم كجاست و مي‌تواند هر جايي باشد، خيابانها نام ندارد. شخصيتهاي رمان نيز نام ندارد.
دكتر، زن دكتر، دختري كه عينك دودي داشت، پيرمردي كه چشم بند سياه داشت، پسرك لوچ .سبك و ساختار دشوار رمان، پس از چند صفحه، جاذبه‌اي استثنايي پيدا مي‌كند.درخلال پاراگرافهاي طولاني، پيچيدگي‌هاي روح انسان و مشكلات غامض زندگي را تداعي مي‌كند.
كوري مورد نظر ساراماگو كوري معنوي است. سازماندهي و قانونمندي و رفتار عاقلانه خود به نوعي آغاز بينايي است. ساراماگو كلام پيچيده و چند پهلويش را در دهان تك تك شخصيتهاي كتاب و مخصوصاض در پايان در دهان زن دكتر گذاشته است:« چرا ما كور شديم، نمي دانم ،شايد روزي بفهميم ، مي‌خواهي عقيدة مرا بداني ، بله ، بگو ، فكر نمي‌كنم ما كور شديم ، فكر مي‌كنم ما كور هستيم، كور اما بينا، كورهايي كه مي‌توانند ببينند اما نمي‌بينند.»
ساراماگو در « كوري» تعهد و باور عميق خود را به عدالت اجتماعي، احترام به خرد و عقل سليم همراه با تزكية روح و جسم كه تنها را ضمانت پايدار ماندن هر جامعه‌اي است درغالب يك رمان هنرمندان و شگفت انگيز به ما ارمغان ميدهد.
جوايزي كه اين كتاب برنده شده است
برنده جايزه نوبل ادبي
