خانه ادريسیها نويسنده: غزاله عليزاده ناشر: توس زبان كتاب: فارسي تعداد صفحه: 630 اندازه كتاب: رقعی جلد سخت
- سال انتشار: 1395
- دوره چاپ: 7
کد کتاب: 348
فروخته شد - موجود نمی باشد
امتیاز آی کتاب به این کتاب:
امتیاز دهی به این کتاب:
مروري بر كتاب
در ميان قصهنويسان مطرح معاصر غزاله عليزاده پايگاهي ويژه به خود دارد هرچند كه از عمر دراز و طبيعي بيبهره ماند (بهمن ۱۳۲۷ ـ ارديبهشت ۱۳۷۵) اما آثارش طالعي ماندگار خواهد داشت.
غزاله زندگي را نبض برآمدن را در نوشتن مخيل پويا دنبال كرد و از آنجا كه معتقد بود: «خود اصل من همان خود داستانسراست» در هر وضعيت و موقعيتي كه قرار ميگرفت، اين كلمات بود كه در ساخت قصه و داستان واگوي دنياي اثيري نگاهش ميشد.
غزاله گاه نثري روشن و تراش داده شده دارد و كندوكاو در قصههاي كوتاه و داستانهاي بلندش اين نكته را به خواننده و نوشتههايش بر ميتابد كه اگر درد ناخواسته و مرگ زودرس سراغ اين بانوي نويسنده را نميگرفت چهبسا از تخيل خلاق و چشم نوشتارش، آثار با ارزش ديگري بر دفتر و كارنامه زمانه ما ميافزود.
غزاله در داستانهاي كوتاه و بلندش معمار الگوهاي دروني و بيروني آن قضايي است كه نهايتنگر به ناكجا دارد و آنچه از ذهن متخيل و باورنگاههايش به دور و بر خويش و جهان ناشناخته است، بيرون از متن «من» و «ما» و جامعه انساني نيست كه در وجه قومي، او نقاشي چيرهدست مينمايد، روايت ميكند، چون مادربزرگي كه پاي خانوادهاش پير شده و از آينده همه نگران است.
غزاله در «موقعيت اضطراب» قلم ميزند و در مه انبوهي كه او نيز گرفتار آن است، دلشورههاي دور و نزديك آرامش نميگذارد و از همين گذر و عبور معصومانه است كه از «ندبه تكرار» به «تكرار ندبه» وانمانده و قصهگوي مغموم تا ناكجاي ادراك شخصي است. با نگاه از دريچه ممكن آثارش را مينويسد و آنگونه ميزيد و تن به مرگ ميسپارد كه بيرون از كلامش نبوده است. «م. دوست»