به نظر مي رسد، براي رشد سازمان آي تي مدار و آي تي محور در كشور، بايد همه مولفه هاي موثر بر تابع رشد صعودي ICT در ايران، با هم رشد كنند. اين اهتمام، سبب مي شود تا چشم انداز و ماموريت ملي و نهادهاي سلسله مراتبي براي اجراي موارد مربوطه، روشن، تفسير و يكپارچه شوند. شايد يكي از دلايل رشد ضعيف فناوري اطلاعات در سطح ملي، فقدان مركزي مستقل براي اعمال وحدت فرماندهي unity of command در هدايت دولت الكترونيك e-government در ايران باشد. اگر بتوانيم به اين نقطه عطف دسترسي پيدا كنيم، آن وقت، طرح شناسنامه دار شدن سايت هاي فارسي، با ديدي روشن، بازتر و فضايي آماده تر از حيث حقوقي، قضايي و ابزاري در دسترس خواهيم داشت. در يك كلام، اقدام به شناسنامه دار كردن سايت هاي فارسي در اينترنت، سه مسئله مهم را در اين راستا مورد توجه قرار مي دهد كه عبارتند از: ۱ هيچ نشريه سنتي، كه نمي شود و هيچ گاه نسخه موجود در تحريريه نشريه اي كه به چاپخانه ارسال مي شود، با نسخه اي كه روي كيوسك قرار مي گيرد، تفاوتي ندارد. اما، ميزبان يك سايت فارسي و عملكردهاي HACKING، مي تواند اختلالاتي را در فرآيند اطلاع رساني يك پايگاه اعمال كند كه فهم، عمدي يا غيرعمدي بودن اين رفتار، حضور ارگان هاي مختلفي را در كنار وزارت ارشاد براي كنترل بر فعاليت سايت هاي فارسي، دلالت مي كند. ۲ براي دادرسي بر جرائم سايت هاي شناسنامه دار، آيا قانون جرائم رايانه اي كشور كه فعلا در سطح پيش نويسي قرار دارد، مورد ملاك قرار خواهد گرفت و اينكه آيا اگر پايگاه شناسنامه داري، لينكي به سايت يك روزنامه اسرائيلي ارائه كند مورد تعقيب قضايي قرار مي گيرد. ۳ اگر وب مسترهاي سايت هاي فارسي در داخل يا خارج از كشور، نسبت به شناسنامه دار شدن سايت خود اقدام نكنند، با فيلتر يا ممنوعيت اطلاع رساني مواجه مي شوند آيا وبلاگ ها نيز شامل اين طرح خواهند شد اگر فقط سايت هاي فارسي مشمول اين طرح شوند، مسئول شناسنامه دار كردن سايت هاي فارسي، چگونه مي تواند بر روند بازبيني مطالب پايگاه هاي فارسي و پيگيري حقوقي ده هاهزار سايت فارسي كه هر روز به تعداد آنها افزوده مي شود، نظارتي كاربردي داشته باشد.
|