ناتوراليسم / Naturalisme
گروه: مقالات عمومي

ناتوراليسم از نظر ادبي بيشتر به تقليد دقيق و موبه موي طبيعت اطلاق مي شود، اين نوع ناتوراليسم دنباله رئاليسم شمرده مي شود و در مفهوم فلسفي به آن رشته از روش هاي فلسفي گفته مي شود كه معتقد به قدرت محض طبيعت است و نيروي برتر از طبيعت نمي بيند.
اما به عنوان مكتب ادبي ناتوراليسم به مكتبي اطلاق مي شود كه اميل زولا و طرفدارانش پايه و اساس آن را گذاشتند. در اين نوع ادبيات و هنر كوشيده اند روش تجربي و جبر علمي را در ادبيات رواج دهند و به ادبيات و هنر جنبه علمي بدهند. اين مكتب نزديك به ده سال حاكم بر ادبيات اروپا بود (1880-1890) اما به زودي از صورت يك مكتب مستقل ادبي بيرون شد.
در هر حال نمي توان منكر نفوذ آن در ادبيات فعلي آمريكا و اروپا شد، چه عده اي از نويسندگان آمريكايي و اروپايي از آثار پيشوايان اين مكتب ملهم شده اند.
مشخصات آثار ناتوراليستي

1_ در آثار ناتوراليستي فرد يا اجتماع بشري داراي هيچ گونه مزايا و سجاياي اخلاقي نيست و اگر هم چنين مزايايي در او ديده شود حاصل اراده خودش نيست بلكه زائيده قوانين علمي و عوامل طبيعي است. از اين رو در اجتماع نيز مانند طبيعت به جز تنازع بقا هيچ چيز ديگري وجود ندارد.
2_ در رمان ناتوراليستي توجه زيادي به بيان امور جزئي مبذول مي شود و نويسنده ناتوراليست كوچكترين حركت ها و رفتار قهرمانان خود را از نظر دور نمي دارد و اين تشريح و بيان نظير تحقيق پزشكي و علمي است و نويسنده مي خواهد از آن براي نتيجه گيري به نفع كار علمي خود استفاده كند.
3_ وضع جسماني به عنوان اصل پذيرفته شده است و وضع روحي را بايد اثر و سايه اي از آن به شمار آورد. يعني همه احساس ها و افكار انسان ها نتيجه مستقيم دگرگوني هايي است كه در ساختمان جسمي حاصل مي شود و وضع جسمي نيز بنا به قوانين وراثت، از پدر و مادر به او رسيده است.
4_ در آثار ناتوراليستي بيشتر مكالمه اشخاص به همان زبان محاوره آورده مي شود و مي توان گفت ناتوراليست ها نخستين كساني هستند كه آوردن زبان عاميانه را در آثار ادبي رايج كردند.
اميل زولا، گي دو موپاسان، امانتس از نويسندگان مشهور اين مكتب هستند. آسوموار، بول دوسويف از آثار ارزنده اين مكتب است.