هر محلي كه بي نظم و ترتيب و توام با هياهو و جنجال و زدوخورد و درگيري باشد اصطلاحا به جنگل مولا و يا جنگل مولي تعبير مي شود . بعضي از ظرفا ونكته سنجان اين تعبير مثلي را در رابطه با جهان و آنچه در آن هست نيز به كار مي برند و با توجه به نابسامانيها و بي قاعدگيها ومالاً درگيريهايي كه غالبا در ميان ملل و جوامع دنيا حكمفرما باشد از باب تعريض و كنايه مي گويند :« دنيا جنگل مولاست » يعني قانون و ضابطه در آن وجود ندارد و معيار واميال نظام جهاني براساس هوي وهوس و خودكامگي اقويا و زورمندان است نه براصول و موازين عدالت و انصاف و برابري و برادري .
اكنون مي بينيم جنگل مولا كجاست وچه عاملي موجب شده است كه اين جنگل معروف و مبين بي قانوني و بي قاعدگي گردد. جوگي رامپورا شهر كوچكي است در شمال شهر لكنهو در هندوستان كه در شمال اين شهر جنگل انبوه ومتراكمي وجود دارد . بديهي است در اين جنگل همچون جنگلهاي ديگر حيوانات وحشي وغير اهلي از هر نوع زندگي مي كنند و قانون جنگل به تمام معني در آن حكمفرما مي باشد .
اما واقعه اي كه موجب گرديد اين جنگل به جنگل مولا موسوم گردد اين است كه : سالي در اين جنگل كم آبي و خشكسالي رخ داد و سكنه آباديهاي آن و همچنين حيوانات اهلي و وحشي از كثرت عطش و تشنگي به جان آمده صدها انسان و حيوان از شدت و حدت گرما وبي آبي تلف شدند . اين مطلب هم ناگفته نماند كه در اين جنگل دراويش مسلمان هم زندگي مي كردند كه البته كارشان رياضت وچله نشيني بود .
پيداست اين دراويش هم از فرط تشنگي مي سوختند و جز شكر و شكيبايي و مددخواهي از مولاي متقيان (ع) چاره و علاجي نداشتند تا اينكه روزي ، به طوري كه اهالي منطقه مي گويند و به آن اعتقاد دارند ، يكي از دراويش صداي سم اسبي را شنيد كه به سوي او مي آيد وچون نزديك شد سمش را بر زمين زد وخود ناپديد شد .
درويش موصوف با ديدگان حيرت زده مشاهده كرد كه چشمه اي از محل سم اسب جوشيد و آب زلال وخوشگواري از آن جاري گرديد كه انسان و حيوان از آن نوشيدند و سيراب گرديدند .
اين اسب به عقيده دراويش آن جنگل همان اسب مولاي متقيان حضرت علي بن ابي طالب(ع) بود كه جان سكنه آن جنگل را از بي آبي نجات بخشيد و به پاس و افتخار اين واقعه و اين چشمه كه هنوز در اين جنگل مي جوشد و جريان دارد جنگل مزبور را جنگل مولا ناميده اند كه غرض از مولا همان امام اول شيعيان است و همه ساله بالغ بر يك صد هزار نفر از مسلمانان هندوستان در ايامي مخصوص به آن جنگل مي آيند و در پيرامون آن چشمه به زيارت و عبادت ميپردازند .
|