پارناس / Parnasse
گروه: مقالات عمومي

ويكتور هوگو با اثر معروف خود "Les Orientales " پايه گذار مكتب هنر براي هنر شد. و هوگو بود كه عبارت هنر براي هنر را در محافل ادبي ضمن بحث هاي ادبي به ميان كشيد.
جوانان بسياري دور هوگو جمع شدند و گفتند هنر خدايي است كه بايد آن را تنها به خاطر خودش پرستيد و هيچ گونه جنبه مفيد و يا اخلاقي به آن نداد و نبايد چنين تصورهايي از آن داشت.
تئوفيل گوتيه ازجمله اين جوانان بود كه پس از چند سال در رأس عده اي كه هنر براي هنر را شعار خود كرده بودند قرار گرفت. شاعر ديگر اين مكتب تئودور دو بانويل است.
مكتب پارناس:
در حوالي سال 1860 عده اي از شاعران جوان فرانسه بر ضد رومانتيسم قيام كردند و تحت تأثير مكتب هنر براي هنر محافل ادبي تشكيل دادند. در رأس اين شاعران لوكنت دو ليل قرار داشت. در سال 1866 مجموعه شعري از آثار اين شاعران تحت عنوان (پارناس معاصر) انتشار يافت كه سخت مورد توجه قرار گرفت.
و رفته رفته اين شاعران به نام( پارناسين) معروف شدند. به عقيده پارناسين ها شعر نشانه اي است از روح كسي كه احساس هاي خود را خاموش ساخته است. اين گونه شاعر به هيچ وجه نمي خواهد شعرش محتوي اميد و آرزو و خواهشي باشد و فقط براي هنر محض احترام قائل است و به زيبايي شكل و طرز بيان اهميت مي دهد.

اصول مهم اين مكتب به شرح زير است.
1_ كمال شكل، چه از لحاظ بيان و چه از لحاظ برگزيدن كلمه ها.
2_ عدم دخالت احساس ها و عدم توجه به آرمان و هدف.
3_ زيبايي قافيه.
4_ وابستگي به آئين "هنر براي هنر".