از روزگار قديم ، قصه خواني و افسانه سرايي در ميان ملل مختلف جهان رواج داشته است.در ايران نيز داستان گويي ، سنتي بسيار كهن به شمار مي رود. ايرانيان از همان اوان به هنگام شب افسانه مي گفتند و با افسانه هاي مختلف بيدار بودند و اوقات خود را با قصه و قصه گويي ها، مي گذراندند. برخي از آنها به حدي بدخط و پرغلط بودند كه حتي نقالان با همان وضع براي مردم مي نوشتند و مي خواندند؛ اما طومارهايي هم بودند كه از سوي نقالان معروف و با انشاي بهتري نگاشته مي شد كه از اهميت و ارزش خاصي برخوردار بودند و به بهاي گران تري خريد و فروش مي شدند كه در همين دوران نقالاني مي زيسته اند كه از فن داستان پردازي محروم بودند و با رونويسي بسيار بد و آشفته از طومارها، خطاهاي فراواني را مرتكب مي شدند. اين كتاب با بررسي كامل و نگرشي دقيق براساس طومار نقالان ، بخشهايي از شاهنامه را در خود دارد و نويسنده كه خود از استادان برجسته زبان فارسي و نقالي و ادبيات پررونق نقالي است ، به شيوه اي زيبا و خاص اين داستان ها را به رشته تحرير درآورده است. مولف سعي كرده با استفاده از طومارهاي متفاوت و بخشهاي مختلف شاهنامه ، نقالان را در گروههايي كه نقالي كرده اند به خواننده معرفي كند و شكل تطبيقي را براي هر كدام تعريف نمايد و انواع آن را با شيوه نقالي خود در كتاب بيان كند. نقالي با اين كه مقوله ساده اي نيست ، اما نويسنده به دليل تبحري كه بر اين موضوع دارد، به آساني توانسته آن را براي خواننده جذاب كند. نقالي از دسته هنرهايي است كه هنوز جايگاه ويژه اي ميان نسلها دارد و پلي ارتباطي و سندي مستند براي قرون مختلف بوده و هميشه زنده و پايدار است. «شناخت اساطير ايران» ، مجموعه اي از علايق ، تحقيق ها و مصاحبت با نقالان است كه نويسنده در طول ايام اين اثر به جا مانده از جاويدان خرد ايرانيان را بررسي كرده و منتخبي را گرد آورده است.
|