|
از زمانهاي بسيار قديم عدد هفت عدد محبوب بسياري از اقوام و مخصوص اقوام شرقي بوده است.
اين عدد همواره از تقدمي خاص برخوردار بوده و نشانه اي از يك نظم كامل يا دوره كامل است حتي گفته مي شود كه اين عدد به كمال روح و ماده اشاره دارد و هر جا كه لازم بوده نشانه اي حاكي از يك كمال مقدس و قابل احترام و يا مجموعه اي بدون نقص ذكر شود، از اين عدد سحرآميز استفاده مي كردند. شايد اين جنبه ماوراء طبيعي از زماني به عدد هفت نسبت داده شده كه بوجود بعضي از پديده هاي طبيعي با همين شمار پي بردند. مثل هفت رنگ اصلي يا هفت سياره كه سومريها آنها را كشف كردند و بصورت ارباب انواع پرستش نمودند، از آن پس بود كه توجه ساير اقوام مامي هم به اين عدد جلب شد و نفوذ آن را مي توان در خط فكري و آثار بازمانده از اين اقوام مشاهده كرد. تقسيم سال به دوازده ماه قمري و تقسيم هر ماه به چهار هفته و هفته به هفت روز كه به شماره همان سيارات هفتگانه است يكي از آثار تأثير اين تفكر در دانشمندان كلده است. بعدها اين نوع تقسيم بندي به ساير ملل و از جمله ايرانيان هم منتقل شد كه قبلاً ماههاي خود را به سي روز تقسيم مي كردند. كلمه شنبه يادگاري از كلمه آرامي شيات يا كلمه اكدي شباتو است. گذشته از اين در بناهائي كه در آن دوره ساخته مي شد سعي مي گرديد تا عدد هفت بنحوي رعايت شود مثلا باغهاي معلق بابل منسوب به بخت النصر كه خود يكي از عجايب هفتگانه جهان است، در هفت طبقه ساخته شده بود و معابد كلده و آشور بصورتي ساخته مي شد كه گوئي هفت سكو را كه يكي از ديگري كوچكتر است بر رويهم چيده باشند و هر طبقه از آن به يكي از سيارات منسوب بود و به رنگ مخصوص آن سياره نيز رنگ آميزي مي شد. ناگفته نماند كه بناي آرامگاه كورش نيز داراي يك چنين ساختماني با همان هفت طبقه است و چنانكه در تاريخ هردوتس آمده، دياكو، پادشاه ماد در هگمتانه يا همدان كوشكي ساخت كه داراي هفت حصار بود كه به ترتيب هر ديوار از ديوار پيشين خود بلندتر بود بطوري كه آخرين ديوار كه در داخل قرار مي گرفت از همه بلندتر و كاخ شاهي و گنجينه او در آنجا بود كنگره هاي هر ديوار به رنگي مزين بود، كنگره هاي اولين ديوار بيروني سفيد، دومي سياه، سومي سرخ، چهارمي آبي، پنجمي نارنجي، ششمي نقره اي و هفتمي طلائي. و اينها همان رنگهائي بود كه در بابل به عنوان علامت سيارات سبعه شناخته مي شد.
|
