همه ما به اين موضوع آگاهيم كه مردان و زنان از لحاظ جسمى و روحى با هم متفاوت اند، همان گونه كه در خلقت ظاهرى با هم تفاوت دارند، در مسائل روحى و روانى نيز از يكديگر متمايزند. هنگامى كه يك ازدواج صورت مى گيرد و زن و مردى زندگى مشتركى را شروع مى كنند. هريك از آن ها به كلى فراموش مى كنند كه با ديگرى متفاوت اند و اين تفاوت ها هم بسيار است. زن و مرد گمان مى كنند اگر طرف مقابل دوستش دارد، بايد همان گونه باشد كه او مى خواهد. از اين رو سعى در تغيير طبيعت و فطرت ديگرى مى كند تا او را به دلخواه خويش درآورد اين دليل باعث مى شود تا روابط زناشويى متشنج شود و فرصت گفت وگوى صميمى و دوستانه از بين برود. در زندگى مشترك مرد و زن بايد بدانند كه همسران خود را همان گونه كه هستند، بپذيرند. زنان با مردان تفاوت هاى اساسى دارند. اين تفاوت ها را بشناسند و به آن ها احترام بگذارند. يكى از بزرگ ترين تفاوت هاى ميان زن و مرد اين است كه هركدام از آن ها چگونه با فشارهاى روحى كنار مى آيند و در برخورد با مشكلات چگونه عمل مى كنند و به چه نحوى عكس العمل نشان مى دهند. در اين گونه مواقع، مردها به شدت در خود فرومى روند و گوشه گير مى شوند. در صورتى كه زن ها با هيجانى فزاينده غرق در مسأله مى شوند و خود را گرفتار مى كنند.
|