4 نهاد علمي - كانون فارغالتحصيلان دبيرستان البرز، دانشگاه صنعتي شريف، دانشكده فني دانشگاه تهران و دانشگاه صنعتي اميركبير - در آخرين روزهاي ماه مهر، صدمين سالروز تولد دكتر محمدعلي مجتهديگيلاني مدير دبيرستان البرز، پايهگذار دانشگاه صنعتيشريف و رئيس دانشكده فني دانشگاه تهران و صنعتي اميركبير را در تالار شهيد چمران دانشكده فني دانشگاه تهران گرامي داشتند. در اين مراسم غلامعلي حدادعادل رئيس كميسيون فرهنگي مجلس، علينقي مشايخي، لطفالله مكرمي، بهزاد اشتري و همايون خرم سخنراني كردند. محمدعلي مجتهدي در سال 1287 در شهر سرسبز لاهيجان به دنيا آمد. در سال 1304 شمسي به تهران آمد و تحصيلات خود را در دارالمعلمين مركزي ادامه داد و سپس در مدرسه متوسطه شرف تهران سال پنجم و ششم متوسطه را به پايان رساند. در سال 1310 مدرك ديپلم كامل متوسطه را اخذ كرد و در همان سال پس از قبولي در امتحانات اعزام محصل به اروپا، جزو صد تن برگزيده محصلان اعزامي شد. او به فرانسه اعزام شد و در مدرسه بلز پاسكال در شهر كلرمون فران به تكميل زبان و آمادگي رياضيات پرداخت. مجتهدي در 1932- 1935 وارد دانشكده علوم ليل شد و دوره ليسانس علوم را با رتبه ممتاز به پايان رساند و سپس براي كسب دكترا به دانشگاه سوربن رفت 19355-1938) كه در نهايت با ارائه پاياننامه خود با عنوان <حل برخي مسائل مكانيك مايعات> بالاترين درجات علمي را كسب كرد. در سال 1320 پس از خروج ساموئل جردن از دبيرستان آمريكايي البرز، مسووليت شبانهروزي دبيرستان البرز به او واگذار و 3 سال بعد، مديريت كل دبيرستان به او سپرده شد. او تا 34 سال بعد همچنان مدير دبيرستان البرز باقي ماند و با نحوه خاص مديريتش، دانشآموزان برجستهاي را زير دست خود پرورش داد. دكتر مجتهدي در سال 1357 با مساعدت و همدلي مهندس بازرگان ايران را ترك كرد و در سال 1376 در همهمه فضاي سياسي ايران در غربت شهر نيس فرانسه بدرود حيات گفت. دوستدارانش كوشش قابل وصفي براي بازگرداندن پيكر او از خود نشان دادند، اما بازگشتش به فرداي پس از فوت همسر فرانسوي او موكول شد. يادش گرامي و روحش شاد. بر شانههاي مجتهدي ايستادهايم در ابتداي اين بزرگداشت غلامعلي حدادعادل ضمن تجليل از مقام علمي دكتر مجتهدي گفت: <ما در ايران با مساله مديريت آموزشي روبهرو هستيم. هيچ كشوري به تحول مثبت و پايدار نميرسد مگر داراي مديريتي صحيح در همه سطوح آموزشي باشد. ارزندهترين خدمت دكتر مجتهدي اين بود كه تنها به كار علمي نپرداخت، بلكه مديريت را با علم تركيب كرد. افراد شاخصي همانند دكتر مجتهدي هم بودند كه فقط و فقط تدريس ميكردند، اما دكتر مجتهدي نگاه ملي داشت؛ همزمان كه در دانشگاه تدريس ميكرد، اداره دبيرستان را هم برعهده داشت؛ اين همزماني از بينشي صحيح حكايت ميكرد. وي دبيرستان را پايه دانشگاه ميدانست و نظر به اين امر تنها به استادي دانشگاه اكتفا نكرد، بلكه مديريت يك دبيرستان باسابقه و بزرگ را هم برعهده داشت؛ مدرسهاي كه هنوز در ايران همتايي ندارد.> رئيس سابق مجلس شوراي اسلامي همچنين يادآور شد: <مجتهدي از عاليترين دبيران پايتخت دعوت كرد و در عين حال سختگيري پدرانهاي براي تربيت عالي دانشآموزان در پيش گرفت. نتيجه اين نوع مديريت اين بود كه 20 سال بعد، زماني كه تصميم بر اين شد دانشگاه دولتي تاسيس شود، از او خواستند دانشآموزان خود را جمع كند تا در يك كارزار علمي، پايه دانشگاهي بزرگ را بنا نهد. در واقع بذري را كه در البرز افشانده بود در دانشگاه صنعتي درو كرد. او دانشگاهي تاسيس كرد كه امروز چرخ صنعت ما به دست فارغ التحصيلان آن دانشگاه ميچرخد.> حدادعادل افزود: <بعد از انقلاب كمتر كابينه و دولتي داشتهايم كه اعضاي آن از فارغالتحصيلان دانشگاه صنعتيشريف نباشند. دستكم در سطح معاونت وزير افراد زيادي از فارغالتحصيلان اين دانشگاه به كار مشغول بودهاند. چنين دانشگاهي كه چندين هزار دانشجو ميپذيرد، سرمايهاي براي كشور است. اين درسي است كه ما بايد از مجتهدي بياموزيم.> او در پايان سخنان خود گفت: <ما به اين مرد خدمتگزار و مردان شبيه به او احترام ميگذاريم. اگر امروز ميتوانيم انرژي هستهاي داشته باشيم مديون زحمات اين فرهيختگان هستيم. اگر تلاش جوانان ما به ثمر رسيده بدين علت است كه آنها روي شانههاي افرادي ايستادهاند كه در گذشته خود را براي اين كشور فدا كردهاند.>
|