جستجو براي:  در 
صفحه کلید فارسی
پ 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 Back Space
ض ص ث ق ف غ ع ه خ ح ج چ
ش س ي ب ل ا ت ن م ك گ
ظ ط ز ر ذ د ء و . , ژ
       جستجوی پیشرفته کتاب
  06/02/1403
نویسندگان   ناشران   بانک کتاب   فروشگاه
 
 
مدیریت مقالات > افسانه ها و فرهنگ توده

خاستگاه نوروز
گروه: افسانه ها و فرهنگ توده
اطلاعات بیشتر

گفت و گو با دكتر محمود روح الاميني، مردم شناس

«آن روز، روز تازه اي بود جمشيد عيد گرفت؛ اگرچه پيش از آن هم نوروز بزرگ و معظم بود» ابوريحان بيروني _ آثارالباقيه
نوروز يكي از بزرگ ترين جشن هاي ايرانيان است كه از دير باز در ايران برگزار مي شد و آيين هايي خاص خود را داشت.

در مورد خاستگاه نوروز نظرات فراواني وجود دارد گروهي آن را به روزگار جمشيد جم پادشاه كياني و گروهي به دوره هاي پيش از اين منسوب مي دانند. اين جشن از دير باز تا كنون مراسم و آيين هايي داشته كه برخي از آنها مانند خانه تكاني، سفره هفت سين، چهارشنبه سوري و زيارت اهل قبور در پنج شنبه آخر سال هنوز هم در بين ايرانيان برگزار مي شود.

اما اين كه اين آيين ها از گذشته تا كنون هم به همين شكل امروز برگزار مي شده، در طي قرون و اعصار تغيير كرده است. دكتر محمود روح الاميني مردم شناس و پژوهشگر فرهنگ عامه در اين باره معتقد است: «اين جشن ها در گذشته به شكل هاي ديگري برگزار مي شده است. آنچه امروز ما از جشن هاي ايراني مي بينيم صورت تغير يافته براساس شرايط روز آن است.» دكتر روح الاميني علت اين امر را در اين مي داند كه: «هيچ پديده فرهنگي يكنواخت باقي نمي ماند. فرهنگ ثابت فرهنگ مرده است. بيشتر پديده هاي فرهنگي به مرور زمان تغيير مي كنند. منتهي برخي زودتر و برخي ديرتر تغيير مي كنند.»
اين مردم شناس معتقد است كه ما بايد اين جشن ها را در ايران امروز مطالعه كنيم او علت اين امر را در اين مي داند كه: «ما امروز زندگي مي كنيم و جشن ها را مانند همه پديده هاي فرهنگي با مقتضيات زمانه مطالعه مي كنيم.» البته شكل ظاهري اين جشن ها امروز چون گذشته است يعني بسياري از آيين ها از قبيل نوروز مانند گذشته برگزار مي شود اگر چه صورت مراسم به مقتضيات زمانه تغيير كرده است. مقداري از اين تغييرات نيز به دليل سفر مردم در اين ايام ايجاد شده است. در گذشته رسم بود كه مردم در خانه بمانند. الان مردم بيشتر به سفر مي روند.

سفر در جشن هاي نوروزي نبوده است. اين كه اين جشن از كي و چگونه تغيير كردند سئوالي است كه كتاب هاي تاريخي پاسخ آن را به روشني ارايه مي دهند. دكتر روح الاميني معتقد است: «رد پاي اين سنت ها را در لا به لاي كتاب هاي تاريخي، اشعار و حتي تصاوير به دست مي آوريم. كتاب هايي مثل تاريخ بيهقي و ديوان اشعار شاعران كه در آن اشعار بهاريه يافت مي شود.» اما علوم اجتماعي اين تغييرات را بازگو مي كند درباره چرايي تغيير آن صحبتي به عمل نمي آورد. دكتر روح الاميني مي گويد: «اين كه چرا اين جشن ها تغيير كرده نكته اي است كه علوم اجتماعي از پاسخ دادن به آن پرهيز مي كند.» بررسي اين جشن ها و آيين ها جزيي از فرهنگ عامه يا فولكلور به حساب مي آيد.
دكتر روح الاميني مي گويد: «اين جشن ها و آيين ها بخش فرهنگ عاميانه ما است كه به معناي دانش عامه است. يعني چيزي يك شخصيت آن را به وجود نياورده است زمانش معلوم نيست و قيد مكان ندارد.» به عقيده اين استاد دانشگاه: «جشن ها و آيين ها به مرور ايام تغيير مي كند، ممكن است اسمش عوض شود يا شيوه برگزاريش تغيير كند. اين تغييرات را خود مردم به وجود مي آوردند. اين تغيير بخشي از فرهنگ است.» دكتر روح الاميني مي افزايد: «ما سه ويژگي براي فرهنگ داريم يكي اين كه دوام داشته باشد به طوري كه يك نسل آن را تجربه كنند. عموميت داشته باشد. اجباري هم نباشد.» با تمام اين تعاريف نوروز از كي آغاز شد و در گذشته چگونه آن را جشن مي گرفتند؟

دكتر محمود روح الاميني در مورد نوروز معتقد است: «نوروز يعني جشني كه به مناسبت آغاز سال نو برگزار مي شد. يعني روزي كه طول روز و شب به يك اندازه مي شود. ايرانيان در اين روز جشن مي گرفتند الان هم اين جشن ها وجود دارد. جشن نوروز و جشن مهرگان. اين كلمات به زبان هاي ديگر هم راه يافته است عرب ها هم به عيد «ني روز» مي گويند. به جشن هم «مهرجان» مي گويند كه معرب مهرگان است.» اين جشن در گذشته براي آغاز فصل كاشت برگزار مي شد. همانطوري كه الان هم آغاز سال كشاورزي اول فروردين است. اما در گذشته نوروز دقيقا اول فروردين برگزار نمي شد.

هر چند بسياري از محققين معتقدند كه تاجگذاري جمشيد كه به روايتي بنيانگذار نوروز است در روز اول بهار بوده است اما دكتر محمود روح الاميني معتقد است كه جشن نوروز جابجا مي شده و در زمان هاي مختلف برگزار مي شده است. مثلا در زمان فردوسي براساس آنچه از اشعارش بر مي آيد در پاييز برگزار مي شد. يا در يك دوره آغاز پاييز بوده است. علت اين امر شايد اين بود كه براساس تقويم گذشته ايرانيان، هر دوازده ماه سال سي روز بود در آخر سال پنج روز اضافه مي آمد كه در اصطلاح به آن گاهنبار و يا خمسه مسترقه يا پنجه دزديده شده مي گفتند. چهارسالي يكبار بايد كبيسه مي كردند.
به گفته دكتر روح الاميني: «اين پنج روز، روز جشن همگاني بود. زمان فردوسي تيرماه بوده است. تا سال 1304 ماه ها سي روز بوده و آن پنج روز هم كه پنجه يا خمسه مسترقه كه وجود داشته، حساب نمي شد در سال 1304 براي اين كه تقويم هماهنگ شود شش ماه اول را سي و يك روزه مي كنند و پنج ماه دوم سي روز و ماه آخر هم سه سال 29 روز و يك سال سي روزه مي گيرند. براي اين كه اين مشكل حل شود.» آيين هاي نوروزي در گذشته از ابتداي اسفند آغاز مي شد اما جشن ها از پنجه آغاز مي شد. دكتر روح الاميني مي گويد: «در شهرهاي آذربايجان هر چهارشنبه اسفند را به يك نام مي خوانند چهارشنبه اول براي خريد، چهارشنبه دوم براي تميز كردن خانه است، چهارشنبه سوم براي سبزي كاشتن و چهارشنبه چهارم براي دور ريختن وسايل زايد است. اين رسم در شهرهاي آذربايجان هنوز هم وجود دارد.»

آيا اين سنت ها پيش از اسلام بوده يا خير؟ او با اشاره به برخي از سنت ها و آيين هاي نوروزي مي گويد: «هر كدام از اين مراسم علتي داشته است. علتش امروز گم شده اما جشن وجود دارد. ولي از اين كه از روز اول چگونه بوده هيچ چيزي در دسترس نيست.» شايد علت اين امر اين بوده كه اين جشن ها در حضور شاه برگزار مي شده و هيچ شاعر و نويسنده اي از مراسم مردم چيزي ننوشته است.
دكتر روح الاميني مي گويد: «عامه مردم اين باورها را داشتند باور مردم در مورد مسايل مختلف وجود داشته و دارد. مثلا هفت سين يكي از باورهاي عامه مردم است هفت نماد را به صورت هفت سين مي گذارند. لباس نو پوشيدن در سال نو وجود دارد و در كتاب ها هم هست. خانه تكاني هم از گذشته وجود داشته الان هم مرسوم است و چهارشنبه سوري مبحث مفصلي است اين رسم در بين عامه مردم هست.»

دكتر روح الاميني در مورد نحوه برگزاري اين مراسم در گذشه مي گويد: «اطلاعات ما در مورد اين جشن ها از سيصد سال پيش به بعد به دليل نيامدن در كتاب ها بسيار محدود است. ما نمي دانيم كه پيش از دوره صفويه آيين هاي نورزوي چگونه بوده است.» بنا به نظر او شايد اين مراسم و آيين ها بيشتر در بين مردم رواج داشته است. اين مردم شناس مي گويد: «مثلا سئوال مي شود كه چرا هفت سين داريم خوب همه ما مي دانيم كه هفت عدد مقدسي است و در بيشتر فرهنگ ها و زبان ها هم وجود دارد. اما چرا هفت سين و يا هفت چين بوده است كتاب ها اشاره اي نكرده اند.»

وي همچنين مي گويد: «يكي ديگر از مراسم ديد بازديد نوروزي بود كه در بين مردم وجود داشت زردشتي ها معتقد بودند كه بايد به ديدار هم بروند حتي اگر قهر بودند، مي آمدند مي نشستند. چاي و يا چيز ديگري مي خوردند و مي رفتند ولي رسم بازديد را از بين نمي بردند. اين سنت براي ارتباط مردم با هم بود. روز قبل از نوروز، روز مردگان بود. مردم در اين روز به گورستان مي رفتند و با گذاشتن سفره هفت سين و شستن گور در گذشته خود او را جشن نوزايي طبيعت شريك مي كردند. يكي ديگر از اين سنت ها اين بود، كسي كه يكي از اقوامش را در طول سال مرده بود روز اول سال به ديدارش مي رفتند شايد به اين دليل كه در گذشته براي هركسي كه مرده بود مراسم سوم هفتم و سي ام و نوروز مي گرفتند. خانه تكاني براي اين بود كه مردم سالي يكبار فرصت تميز كردن خانه را داشتند كوزه هاي قديمي را مي شكستند.»
دكتر روح الاميني در مورد مراسم چهار شنبه سوري نيز معتقد است شكل اجراي اين جشن تغيير كرده است: «چهار شنبه سوري به اين شكل بعد از اسلام بوجود آمده است. ما مي دانيم كه در گذشته ماه سي روزه بوده و هر روز سال يك نام داشته است كه هنوز هم اين اسم ها هست هنوز هم زردشتي ها روزها را بنام مي خوانند مثلا روز اول ماه را روز اورمزد مي گويند، هفته و روزهاي هفته وجود نداشته است. چهارشنبه در عرب روز نحس است همين وارد زبان فارسي شده است. فردوسي هم گفته است. البته ما در دوره پيش از اسلام جشني به نام سوري داشتيم. الان چهارشنبه سوري جاي جشن سوري را گرفته است.

خود اين مراسم هم تغيير كرده چون چهارشنبه سوري را در زمان صفويه و تا 50 سال پيش آخر ماه صفر مي گرفتند. در ضمن جشن عربي هست كه شب قبلش مي گرفتند. جشن سوري سه روز آخر سال بود كه آتش روشن مي كردند. ايرانيان باستان براي آتش احترام زيادي قايل بودند و آتش را لگد نمي كردند. چراغ را هم مي كشتند. به همين دليل اين جشن دچار تغيير شده است و از قالب اصلي خود خارج شده است.» اما اين مراسم دچار تغييرات زيادي شده است ورود تكنولوژي هاي جديد و ابزار و امكانات شكل بسياري از آنها را تغيير داده است. در دوره امروزي مسافرت ها نمي گذارد مردم جشن بگيرند.
دكتر روح الاميني مي گويد: «در گذشته اين سفرها به شكل امروز نبوده چون امكانات سفر نبود. حالا مي گويند شهردار شيراز به اولين مسافر نوروزي كه وارد شهر مي شود هديه اي مي دهد خوب اين مخصوص امروز است در خيلي از شهرها نمايشگاه مي گذارند. يعني سعي مي كنند يك جشني برگزار كنند. البته مراسمي مثل سيزده آنچنان در بين مردم وجود دارد كه حتي با ممانعت هايي كه در يك دوره وجود داشت نتوانست جلوي مردم را بگيرند. الان هم اگر به تقويم نگاه كنيم مي بينيم كه در روز سيزدهم فروردين نوشته شده روز طبيعت. مردم معتقد بودند اگر در روز سيزده در خانه بمانند بلا بر سرشان نازل مي شود. جنبه هاي ديني را هم به آن اضافه مي كنند. عيدي دادن و عيدي گرفتن از رسوم قديمي است. معمولا در كتاب هاي تاريخي چيزهايي را نقل مي كنند آداب و رسوم را نقل مي كنند همان مير نوروزي بود. ما الان سند هايش را داريم كه شايد اين همان حاج فيروز است. حاجي فيروز هنوز هست.»

در نهايت اين كه نوروز جشني است كه براساس شرايط زمان و به مدد فرهنگ پوياي ما باقي مانده و اگرچه تغيير كرده اما از گذشته دور تا امروز باقي مانده است.

   قسمت بعد
راهنماي سايت
كتاب
مقالات
پيش از مرگ بايد خواند
گزارشات
جان کلام
نقد و ادبيات
تاريخ سينما
شاهنامه خوانی
داستان های کوتاه
امثال و ادبيات كهن
افسانه ها و فرهنگ توده
آی کتاب پلی است بین پدیدآورندگان
کتاب و خوانندگان آثارشان
پیگیری و سفارش تلفنی
88140837