از بزرگان اين مكتب مي توان سن ژرژ بوئليه و اوژن مونفور را نام برد. شاعران ناتوريست: هم سردي و خشونت سبك پارناس و هم ريزه كاري ها و موشكافي هاي بي مايه سمبوليسم را رد مي كردند و در آثار خود، زندگي و طبيعت و عشق و كار و شجاعت را بزرگ مي داشتند. هرچند آنان در راه گسترش مكتب خود پيروزي نيافتند اما در خارج از مكتب روي اشعار و نوشته هاي ديگران آثار آن به خوبي پيدا شد. اشعار ( آنا دونوآي ) و ( فرانسيس ژامز ) شاهد گوياي آن است.
|