زنان ايراني در طول سال سه روز را به خود اختصاص داده اند . قرن ها پيش كه شايد در بسياري از قسمت هاي كره خاكي كه حالا از متمدن ها محسوب مي شوند بي قانوني بيداد مي كرد ايرانيان حتي روزهايشان نيز نامي و جشني داشت . هرسال پنجم اسفند زنان ايراني از كار روزانه دست مي كشيدند و اين مردان بودند كه يك روز در سال نقش زنان را ايفا مي كردند .
ساليان سال بعد از آن كه اسلام ظهور كردو گسترش پيدا كرد باز اين ايرانيان بودند كه روزي از روزهاي سال قمري را روز زن ناميدند . ايراني ها باز هم روز زن دارند . هشتم مارس همگام با تمام جهانيان روز زن را گرامي مي دارند .
روز زن در ايران باستان
از گذشتگان دورزن را در اسفندگان پنجم اسفند برگزارمي كردند . اين روز سپندارمزد ناميده مي شود كه نگهبان زمين است ، از آنجايي كه زمين همانند زنان باروري دارد ، اين جشن براي گراميداشت زنان نيكوكار برگزار مي شود ، واژه سپندارمزد در اوستا به معني فروتني و بردباري است . در اين روزها مادران از فرزندان خود و زنان از مردان پيشكش هايي دريافت مي كنند و زنان نيكوكار، پاكدامن و پرهيزگار مورد تشويق قرار مي گيرند .
در سفره اين جشن جامي از شير و تخم مرغ كه نشانه ماه بهمن است قرار دارد . به جزآنها ميوه هاي فصل به ويژه انار و سيب ، شاخه هاي گل ، شربت و شيريني ، برگ هاي خشك آويشن با دانه هايي از سنجد و بادام در چهارگوشه سفره قرار مي دهند مواد خوشبو و كندر بر روي آتش مي گذارند و مقداركمي از هفت گونه حبوبات و دانه ها كه در جشن مهرگان براي سفارش كاشتن در آن فصل در سفره جشن مهرگان قرار داده اند مي گذارند .
اسفندگان از جمله جشنهاي ماهيانه اي است كه اطلاع دقيقي از گذشته برپايي آن مكتوب نيست . امابنابرگفته ابوريحان بيروني در ايران قديم جشني با نام مزدگيران با مردگيران در بين مردم رواج داشته است . از ويژگي هاي اين جشن كه زمان برگزاري آن 5 روز نخست ماه اسفند بوده ، استراحت كامل زنان از كارو تلاش و كوشش و فرمانبرداري كامل مردان از زنان بوده است . در اين چند روز به پاس تلاش يك ساله زنان ، مردان وظايف ايشان را بر دوش گرفته و با اين كار ، فعاليت هاي يك زن را تجربه مي كردند و در عين حال در اين روز هديه دادن به زن خانه از آداب و رسوم اصلي اين جشن به شمار رفته است .
|