اصطلاحات و واژه هاي فلسفي و سياسي ۲
گروه: مكاتب فلسفي

پروونسياليسم Provinclisme =; نام سيستم حكومتي است كه توسط ثروتمندترين افراد يك جامعه اداره شود.

پلوراليسم Pluralisme =; به معني كثرت، به فلسفله سياسي اطلاق مي گردد كه علاقه فرد نبايد منحصر به پيوستگي سياسي وي با دولت باشد، بلكه علاقه هاي ديگري نيز دارد. مانند علاقه مذهبي و اقتصادي.

تائوئيسم Taoisme =; نام مكتب سياسي است، كه بنيانگذار آن لااوتسه (604-501ق.م) است فلسفه وي يك نوع مذهب ليبرال است.

تاكتيك tactic =; فن جنگ و راهنمايي سياه در نبرد با دشمن.

تاميسم Thomisme =; مكتب سياسي منسوب به تامس داكوين (1225-1274ب.م).

تئوكراسي Theocratey =; رژيم و روشي را در حكومت گويند، كه رؤسا و فرماندهان درجه اول آن پيشوايان روحاني و ارباب دين باشند، به عبارت ديگر حكومت مذهبي است.

تراديسيون Tradition =; سنت، رسوم اجتماعي.

تراديسيوناليسم Traditionalism =; اعتقاد به اصالت، سنت پرستي.

تروتسكي ايسم Trotskisme =; فرقه منشعبي از حزب كمونيسم كه بنيان گذارش تروتسكي يكي از پيشوايان انقلاب بلشويكي روسيه بوده.

ترور Terreur =; وحشت و هراس، كشتن و از بين بردن مخالفين.

تروريست Terroriste =; عامل ترس و وحشت، آدم كش.

تروريسم Terrorisme =; عقيده به لزوم آدم كشي.

تريديونيون Trade-Union =; عنوان تشكيلاتي است از كارگران به منظور كوشش در بهبودي احوال ايشان و افزايش مزد و تقليل ساعات كار و تأمين بيمه بيماري و وسايل بهداشت و...

تريديونيونيسم Trade-Unionism =; يعني به يك اتحاديه كارگري گرويدن. لنين بين تريديونيونيسم و سوسياليسم فرق گذاشت. كارگران هيچگاه سوسياليست نمي شوند بلكه ابتدا تريديونيونيست مي شوند.

توتاليتاريونيسم Totalitarianisme =; به معني حكومت جمعي است و حكومتي است كه در كليه شؤون زندگي فرد دخالت مي كند و آن را تنظيم و براي آن مقررات وضع مي كند.

تيراني Tyrannie =; به معني حكومت ستمگري و جور و ظلم است.

تيرانيسيد Tyrannicide =; به معني ظالم كشي و اعتقاد به لزوم قتل سري و ترور زمامداران حكومت است.

تيموكراسي Timocracy =; اين اصطلاح در مورد حكومتي و دولتي به كار برده مي شود كه زمامدارانش تنها به خاطر شرف و به دست آوردن افتخار كار مي كنند. اين واژه را افلاطون در كتاب جمهوريت خود به كار گرفته است.

دپارتمانتاليسم Departmentalisme =; حكومتي كه به ايالات و استان ها و بخش هاي كشور استقلال در امور داخلي خود دهد.

دسانتراليسم Decentralisme =; عبارت است از انتقال نظارت و كنترل از قدرت مركزي به واحدهاي محلي.

دسپوت Despot =; مستبد.

دسپوتيسم Despotisme =; حكومتي را گويند كه پيرو حكومت مطلقه و خودكامگي و به دست زمامداري خودرأي و مستبد اداره شود.

دماگوژي Demagogie =; عوام فريبي. دموكرات Democrate =; آزادي خواه، طرفدار آزادي.

دموكراتيك Democratique =; شيوه همرايي.

دموكراسي Democracy =; آزديخواهي با روشي در سياست و حكومت كه در آن اختيارات در دست مردم و نمايندگان آنها مي باشد.

دمونستراسيون Demonstration =; تظاهر دسته جمعي كه در آن فرقه اي يا فرقه هايي يا احزاب مختلفي شركت داشته باشند و به وسيله سخنراني و گردش در معابر براي به دست آوردن خواست هاي خود جد و جهد كنند.

دگماتيسم Dogmatisme =; فلسفه جزمي، عقيده به اينكه بايد كوركورانه از سنت ها بدون پرسش پيروي كرد.

ديالكتيك Dialectique =; مكالمه، مباحثه و جدل با روشن كردن مطلبي به وسيله مكالمه و تعقل مانند روش منطقي، منطق مكتب «ماركس» كه به نام «ماترياليسم ديالكتيك» مشهور است.

ديپلومات Diplomate =; سياسي، سياستمدار.

ديپلوماسي Diplomacy =; سياست، علم سياست، حل و عقد امور ميان كشورها و ممالك خارجي.

ديكتاتور Dictateur =; مستبد، خودرأي، خودكام.

راديكاليسم Radicalisme =; مكتبي است در سياست كه هواخواهان آن از اوضاع موجود ناراضي بوده و طالب تجديدنظر و درهم شكستن تمامي قوانين و نظامات مي باشند (براي به وجود آوردن مؤسسات سياسي، اجتماعي و اقتصادي نو).

راسيوناليسم Rationalisme =; فلسفه اصالت عقل، اعتقاد به برتري و تفوق عقل بر همه چيز.

رستوراسيون Restauration =; دوران اعاده سلطنت به خانواده بوربون كه از سال 1814 تا سال 1830 ادامه يافت.

رفراندوم Referendum =; مراجعه به آراء عمومي از طرف دولت براي دستيابي به اكثريت آراء مردم.

رفرم Reforme =; اصطلاح، تغييرات و اصلاحات سطحي در امور اقتصادي و سياسي بدون توسل به انقلاب و شورش.

رفرماسيون Reformation =; اصلاحات سياسي و اقتصادي، نهضت اصلاحي. رولوسيون Revolution =; انقلاب، طغيان و شورش.

روياليسم Royalisme =; سلطنت طلبي، شيوه سلطنت طلبان در برابر جمهوريخواهان.

ريتواليسم Ritualisme =; آداب پرستي، اعتقاد به لزوم رعايت آداب مذهبي و آداب و رسوم به حد افراط.

رويزيونيسم Revsionisme =; نام مكتب و مسلك ادوارد برنشتاين سياستمدار، نويسنده سوسيال دموكرات آلمان است هدف اين مسلك اصلاح و تعديل سوسياليسم انقلابي ماركس بود.

ژئوپولتيك Geo Poltiqoue =; نام علم جديدي است كه هدفش مطالعه و تحقيق در روابط بين جغرافيا با حيات قدرت ها و امپراتوري هاي بزرگ است.

ساتياگراها Satyagraha =; دريافت حقيقت، نهضت سياسي و مذهبي اي كه در سال 1919 شروع شد و به وسيله مقاومت منفي در برابر تجاوزات بيگانگان مبارزه نمود.

سانتراليسم Centralisme =; اصول تمركز در روش اداره حكومت يك كشور و تمركز امور در حكومت مركزي در پايتخت.

سزاريسم Czarisme =; حكومت قيصري و به همان مفهوم استبداد واتوكراسي و قدرت مطلقه امپراتور است.

سكولاريسم Secularisme =; دنياپرستي، اعتقاد به اصالت امور دنيوي و رد آنچه غير آن است.

سنا Senat =; مجلس اعيان، مجلس اشراف، مجلسي كه نمايندگان آن از بين طبقات و افراد ممتاز انتخاب مي شوند.

سناتور Senateur =; نماينده مجلس اشراف، مجلسي كه نمايندگان آن از بين طبقات و افراد ممتاز انتخاب مي شوند.

سنديكا Syndicat =; اتحاديه كارگري. سنديكاليسم Syndicalisme =; مسلكي سياسي و جنبشي انقلابي است، كه هدفش به وسيله اتحاديه هاي كارگري دولت به انجام رسد و دموكراسي پارلماني را از طريق طغيان و هر نوع انقلابي واژگون كند.

سوسياليست Socialiste =; طرفدار و هواخواه مكتب «سوسياليسم».

سوسياليسم Socialisme =; مسلكي است كه هدفش ايجاد و برپا كردن دسته جمعي جامعه است به نفع مردم به وسيله مالكيت دولت نسبت به كليه وسايل توليدي اعم از صنعت و وسايل حمل ونقل و غيره. كنترل آنهااز طرف دولت است.

شووينيسم Chauvnisme =; ملت بازي، وطن بازي، افراط و مبالغه كوركورانه در ميهن پرستي.

فابيانيسم Fabianisme =; نام مسلك سياسي يك سازمان سوسياليستي در انگلستان است. اينها سعي كردند كه سوسياليسم را در طبقه متوسط معمول سازند.

فاشيست Fachiste =; اين اصطلاح از كلمه فاشيسمو كه به عنوان شعار قدرت در روم قديم بود گرفته شده و به معني آشوب طلب و هرج و مرج طلب است.

فاشيسم Fachisme =; اين مسلك، در زمان حكومت موسوليني احياء شد. شيوه اي در سياست است كه هرج و مرج و آشوب طلبند.