اسكولاستيكيسم
گروه: مكاتب فلسفي

چون در قرن وسطي بحث علم و حكمت تقريبا در مدارس دير و كليسا برگزار ميشد و در لاتين مدارس مذكور را اسكولا ميناميدند بدين سبب حكمت آن دوره را اسكولاستيسكم خوانده اند.

پيروان اين مكتب از مردان روحاني بودند كه سعي داشتند به آموزشهاي مسيح سر و صورتي بدهند و قسمتي از نوشته هاي افلاطون و ارسطو را با دين عيسي (ع) با استفاده از تفسيرهاي گوناگون دانشمندان اسلام (از قبيل فارابي- ابن سينا - ابن رشيد ) منطبق سازند.

آغاز اين مكتب در قرن نهم و پايانش در آغاز قرن پانزدهم بود نخستين حكيم اين مكتب « اسكت ايريژينا » (815-877 ميلادي) و آخرينش را « ويليام اكام» (وفات1349م) انگليسي (از اصحاب مذهب اصالت اسم )ميدانند و به حق ميگويند كه در قرون وسطي چيزي به نام ((فلسفه)) وجود نداشت بلكه انچه در واقع موجود بود الهيات و منطق بود.