فلاسفه «د»
گروه: مكاتب فلسفي

دكارت


رنه دكارت Rene Descartes در سال 1596 در لاهه از شهرهاي كوچك فرانسه ديده به جهان گشود، پدرش يك قاضي نجيب‌زاده و سياستمدار بود. ابتدا به مدرسه «لافلش» در مكتب «ژزوئيت‌ها» به تحصيل پرداخت و آنگاه مشغول فرا گرفتن علوم رياضي و طب گرديد. در بيست سالگي ترك وطن گفت و به سير و سياحت مشغول گشت. مدتي در ارتش هلند خدمت كرد. ولي وقتي ديد كه نظام با روح او سازگار نيست تصميم گرفت كه رياضيات را دنبال كند و چون به مطالعه اين علم اشتغال يافت توانست قانون انكسار نور را در فيزيك كشف كند.

وقتي كتاب «گفتار در روش به كار بردن عقل» از او منتشر شد، مقام فلسفي او نيز محرز گرديد، در فلسفه از طرفداران شك كردن در امور است چنانكه خود مي‌گويد: «من شك مي‌كنم پس وجود دارم».

دكارت در 54 سالگي در سال 1650 درگذشت. از كتاب‌هاي ديگر او مي‌توان: «اصول فلسفه» و «تفكرات» را نام برد.

دموكريت


دموكريت Democritus فيلسوف يوناني به سال 460 قبل از ميلاد در شهر آبدر به دنيا آمد. او سفرهاي بسيار نمود و 5 سال با مهندسان مصري كار كرد. دموكريت نخستين كسي بود كه از اتم سخن گفت و آن را جزو لايتجزايي دانست كه دنيا از آن ساخته شده است.

دموكريت از دوستان هيپوكريت بود ظاهراً در آتن زندگي مي‌كرده است. اما سقراط را درك نكرد و افلاطون نيز در آثار خود نامي از او نبرده است.

دموكريت هميشه آماده استقبال از چيزهاي خوب و محبوب زندگي بود. آفرينش را كامل مي‌دانست و پيوسته در شكوه نبود. آثار دموكريت كه در عهد عتيق شهرت فراوان يافته بود به دست ما نرسيده است تنها ديوژن عنوان چند اثر از آثار او را ياد كرده است:

درباره آرامش روان، درباره طبيعت انسان، دوزخ‌ها، درباه سه نسل، علل زميني هماهنگي و اعداد.

ديدرو


دنيس ديدرو Diderot نويسنده و فيلسوف بزرگ فرانسوي به سال 1713 چشم به جهان گشود. وي پسر چاقوسازي فرانسوي بود و در قوت بيان و سرعت انتقال و درك مسائل مشكل و دريافتن مطالب تازه كمتر نظير داشت و در تدوين كتاب بزرگ دايره‌المعارف با دالامبر همكاري نمود.

غرض او و ساير نويسندگان اين كتاب بيش از همه آشنا كردن عامه بود به معارف عمومي و تربيت افكار و اذهان ايشان و براي آنكه از طرف مأمورين دولت مورد اعتراض قرار نگيرند. در مسائل مذهبي از عقايد عامه تجاوز نمي‌كردند، ليكن در تقرير مسائل علمي و اجتماعي مقالات را طوري ترتيب مي‌دادند كه راه بحث و نظر بر عموم خوانندگان درخصوص اوضاع زمان باز باشد و اساس تقليد و تعبد تزلزل پذيرد، با اين همه تدوين دايره‌المعارف بيست و يكسال طول كشيد، زيرا او درضمن تأليف دو بار به عنوان اينكه مردم را بر ضد خدا و شاه تحريك كرده توقيف شد.

سرانجام در سال 1772 تأليف آن به پايان رسيد و خود او نيز 12 سال بعد از آن يعني در سال 1784 درگذشت.