دادائيسم را مي توان زائيده نوميدي و اضطراب و هرج و مرج ناشي از آدمكشي و خرابي جنگ جهاني اول دانست. دادائيسم زبان حال كساني است كه به پايداري و دوام هيچ امري اميد ندارند. غرض پيروان اين مكتب طغياني بر ضد هنر و اخلاق و اجتماع بود. آنان مي خواستند بشريت و در آغاز ادبيات را از زير يوغ عقل و منطق و زبان آزاد كنند و بي شك چون بناي اين مكتب بر ...
|