دهه ۴۰ در شعر مدرن فارسى يكى از مهمترين و درخشان ترين دوره ها به شمار مى رود. زمانى كه شاعران، آرام آرام سعى مى كنند از سيطره نيما و شعر نيمايى بيرون آمده و فضاهايى جديدتر را تجربه كنند.
در اين ميان شاعرانى مانند شاملو و نصرت رحمانى كه در ميانه راه قرار دارند نه تنها شعرى خلق كرده اند كه بى كم وكاست از ذهن و زبان خود آنها سرچشمه مى گيرد و تحت تاثير كسى نيست بلكه ...
|