«حافظ ناشنیده پند» شرح برهه ‏ای از زندگی حافظ شیرازی، بزرگ‌ترین شاعر ایران، از زبان یار و عزیزترین دوستش «محمد گلندام»، با قلم شیوا و طناز ایرج پزشکزاد است و خواندنی‌ترین کتاب درباره‌ی حافظ و عصر او است.

این آخرین روزهای بهار سال 755 هجری ، در زندگی من ، محمد گلنام ، روزهائی به یادماندنی است . بعد از هفته ها تشویش و اضطراب مداوم ، می توانم نفسی به راحتی بکشم .زیرا خطری که در پی پیشامدی ، جان عزیزترین دوست و خویشاوندم ، شمس الدین محمد ، را تهدید می کرد ، موقتاً از وجود گرامی او دور شده است . هرچند در این ایام ، وضع فارس ما تیره تر و بی ثبات تر از آن است که بتوان به تامینی دراز مدت امید بست ، همین رفع خطر آنی را غنیمت می شمارم و به درگاه قادر متعال شکر می گزارم .

این چند برگ روایت گوشه‌ای از دوران زندگی حافظ و گلندام است که هم سن و سال‌اند و حدود بیست و سه چهار ساله. دورانی که در همین مدت کوتاه، این دو شاهد تغییر پنج حاکم در شیراز بوده‌اند. حکامی چون امیرمبارزالدین، از تیر و طایفه مغولان تازه ختنه شده و کاتولیک تر از پاپ. دورانی که کشتار و خونریزی های این قشری ترین متجاوزین به خاک ایران بیداد می‌کرد و روزی نبود که سری برباد نرود. زمانی که حافظ هم به دلیل سرودن اشعاری چون :

در می‌خانه ببستند خدایا مپسند
که در خانه تزویر و ریا بگشایند

تحت تعقیب قرار می‌گیرد و مدت کوتاهی را هم در حبس می‌گذراند و با پادرمیانی‌ها رهایی می‌یابد. دورانی که مجبور است به گونه‌ای مخفی زندگی کند و ...

نثر کتاب جدی است و از شیوه سایر آثار پزشکزاد در این‌جا اثری نمی‌بینیم. نویسنده اگرهم در جای جایی طنزی وارد مطلب کرده، از حضرت عبید وام گرفته است.اگر اهل خواندن کتاب‌های تاریخی نیستید، برای آشنایی با یکی از سیاه ترین دوران زندگی مردم ایران می‌توانید این کتاب را بخوانید.