نامه ای به ندیده ام

نویسنده: محمد جعفر مصفا
ناشر: پریشان
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 512
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1386 - دوره چاپ: 2

مروری بر کتاب

... هر نماز آغاز یک توبه است؛ اعترافی است متواضعانه با این معنا که: ای رحمت واسعه، ای مهربان، خطای مرا بر من ببخش؛ من برای حفظ فطرت خویش که عنایت و امانت تو بود نزد من، قصور ورزیدم.

هستی من امانت پاک و نیالوده ای؛ بود تجلی پاکی حضرت تو بود و من آن امانت پاک و شکوهمند را ارزان فروختم؟ به آن جفا کردم. نورانیت آن را به ظلمت بدل کردم.اکنون در ساخت قدسی و کبریایی ات سر سجود فرود می آورم؛ توبه می کنم، به خاک می افتم تا شاید کبرها و پیرایه هایی که به خود بسته ام فرو ریزد، و بار دیگر شایستگی حضور و وصل را پیدا کنم.

ای بخشنده مهربان و ای روشنایی نامتناهی، از تو می خواهم این گمشده در توهمات را به ساخت نورانی خود راه دهی! ای همه رحمت، به این گمشده کمک کن تا ستایش او از وجدانیت تو چنان با خلوص و حضور باشد که با ذکر «لااله الا الله» این قطره سرگشته بی پناه بار دگر به دریای رحمتت متصل و در آن محو و فنا بشود.

در این کتاب، محمدجعفر مصفا چگونگی گذران مهمانی و چگونگی رابطه با همسفران خویش را بقلم کشیده است. وجوه مختلف زندگی از جمله مذهب، سیاست، وضع نابسامان روابط ناهنجار انسانها، بی‌عدالتیهای اجتماعی، بی‌رحمی‌هایی که در طول تاریخ انسانها نسبت بهم داشته‌اند، فقر شدید، و ثروت هنگفت که برای آن مصرفی وجود ندارد، از موضوعات مطرح‌شده در این کتاب هستند.

محمدجعفر مصفا در این کتاب، نماز را بعنوان یک ضرورت انسانی، به شکلی کاربردی برای شناخت خویشتن خود، تعبیر نموده است، اینکه چگونه انسان می‌تواند واقعاً‌ خود را بشناسد. بررسی موانع خودشناسی، که در طی هزاران سال زندگی انسان وجود داشته است، نیز از دیگر موضوعات کتاب نامه‌ای به ندیده‌ام است.