توبه به شاخم
گروه: ضرب المثل

اين ضرب‌المثل در مورد اشخاصي است كه كاري را انجام مي‌دهند و چون ناراحت مي‌شوند توبه مي‌كنند، ولي خيلي زود توبه‌شان را فراموش مي‌كنند و دو مرتبه همان كار را تكرار مي‌كنند.
در زمستان، گوسفندان و مخصوصاً بزها به علت كمبود مواد غذايي و باردار بودن، خيلي ضعيف مي‌شوند و چون بهار فرا مي‌رسد، بزها شروع به وضع حمل مي‌كنند، در موقع زايمان آن بزي كه ضعيف‌تر است بيشتر رنج مي‌كشد تا بتواند بچه خودش را به دنيا بياورد به حدي كه مرگ را جلو چشم خود مي‌بيند، بعد از اينكه زايمان پايان يافت بز ضعيف توبه مي‌كند كه اصلاً تا آخر عمر دور و بر بز نر كه به آن (كل) مي‌گويند نرود.
ولي وقتي بز ضعيف درحين تابستان علف‌‌هاي بي‌حد و حساب را مي‌خورد و اواخر تابستان هم از شير دادن مي‌ايستد، كم‌كم چاق مي‌شود و به طرف بز نر مي‌شتابد، در اين موقع يادش مي‌آيد كه توبه كرده است تا پيش بز نر، نرود، اما سرمستي او سبب مي‌شود كه مي‌گويد:
«توبه، به شاخم» و دو مرتبه كار سال قبل تكرار مي‌شود.