|
آب زير كاه به كساني اطلاق مي شود كه زندگي و حشر و نشر اجتماعي خود را بر پايه مكر و عذر و حيله بنا نهند و با صورت حق به جانب ولي سيرتي نا محمود در مقام انجام مقاصد شوم خود بر آيند. اين گونه افراد را مكار و دغلبار نيز مي گويند و ضرر و خطر آنها از دشمن بيشتر است زيرا دشمن با چهره و حربه دشمني به ميدان مي آيد در حالي كه اين طبقه در لباس دوستي و خير خواهي خيانت مي كنند.
اكنون بايد ديد در اين عبارت مثلي، آبي كه در زيركاه باشد چگونه ممكن است منشأ زيان و ضرر شود. آب زيركاه از ابتكارات قبايل و جوامعي بود كه به علت ضعف و ناتواني جز از طريق مكر و حيله ياراي مبارزه و مقابله با دشمن را نداشتند. به همين جهت براي آنكه بتوانند حريف قوي پنجه را مغلوب و منكوب نمايند، در مسير او با تلاقي پر از آب حفر مي كردند و روي آب را با كاه و كلش طوري مي پوشانيدند كه هيچ عابري تصور نمي كرد آب زير كاهي ممكن است در آن مسير و معبر وجود داشته باشد.
بايد دانست كه ايجاد اين گونه با تلاقهاي آب زيركاه صرفأ در حول و حوش قرا و قصبات مناطق زراعي امكان پذير بود تا براي عابران وجود كاه و كلش موجب توهم و سوءظن نشود و دشمن با خيال راحت و بدون دغدغه خاطر و سرمست از باده غرور و قدرت در آن گذرگاه مستور از كاه و كلش گام بر مي داشت و در درون آب زيركاه غرقه مي شد.
آب زيركاه در قرون و اعصار قديمه جزء حيله هاي جنگي بود و سپاهيان متخاصم را از اين رهگذر غافلگير و منكوب مي كردند.
|
