اين مثل سائره در مورد افرادي به كار مي رود كه سخت خشمگين شوند و حالتي غير ارادي و دور از عقل و منطق به آنها دست دهد. در چنين مواقعي چهره اشخاص پرچين و سرخگونه مي شود، رگهاي پيشاني و شقيقه ورم مي كند ، فريادهاي هولناك مي كشند و خلاصه اعمال و رفتاري جنون آميز از آنها سر مي زند اما ريشه و علت تسميه اين ضرب المثل :
براي گداختن آهن رسم و قاعده براي آن است كه درجه حرارت كوره آهنگري را تدريجأ بالا ميبرند تا آهن سرد به تدريج حرارت بگيرد و گداخته و مذاب گردد ، چه آهنها بعضأ اين خاصيت را دارند كه چنانچه غفلتأ در معرض حرارت شديد و چند صد درجه قرار گيرند، سخت گداخته مي شوند و با صداهاي مهيبي منفجر شده از كوره در مي روند، يعني به خارج پرتاب مي شوند .
افراد سريع التأثر و عصبي مزاج اگر در مقابل حوادث غير مترقبه قرار گيرند آتش خشم و غضبشان چنان زبانه مي كشد كه به مثابه همان آهن گداخته از كوره اعتدال خارج مي شوند و اعمالي غير منتظره از آنها سر مي زند كه پس از فروكش كردن اطفاي نايره غضب از كرده پشيمان مي شوند و اظهار ندامت مي كنند.
|