|
كارهاي بدون مطالعه و نقشه و اعمال ظاهري را كه حقيقتي نداشته باشد الكي گويند. اين اصطلاح در رابطه با دروغ و دروغگويي هم به كار برده مي شود وبه طور كلي هر چه كه واقعيت نداشته باشد ومتكلم يا عامل عمل تظاهربه حقيقت و راستي كند در اصطلاح عاميانه گفته مي شود:« الكي ميگويد» يا به عبارت ديگر :« كارهايش الكي است.»
الك را به گفته علامه دهخدا موبيز وتنگ بيز و پرويزن وآردبيز هم ميگويند. الك از سيمهاي باريك بافته ميشود- مانند غربال- ولي سوراخهاي آن كوچك تر است. به همين جهت هر چيز را كه از آن بگذرانند بيخته آن بسيار نرم است. در بعضي مناطق الك مويي هم معمول است كه از موي يال يا دم اسب مي بافند. سابقا كه الك سيمي معمول نبوده ويا در مناطق كه الك سيمي نداشته اند ؛ پارچه هاي بسيار نازك پنبه اي را مانند الك سيمي به چوب وصل مي كردند وآرد وساير چيزهاي نرم را به منظور بيختن از آن عبور ميدادند.
شادروان عبدالله مستوفي راجع به علت تسميه الكي چنين مي نويسد :« پارچه پنبه اي، البته نه حاجب ماورا بود ونه دوام وقوامي داشت. به همين مناسبت پارچه هاي نازك بي دوام را هم الكي مي گفتند. كم كم معني مجازي الكي را منبسط كرده امروز در اصطلاح عاميانه اين توصيف را به كليه چيزهاي بي دوام و بي ثبات و بي ترتيب وبي تناسب و بي موقع و حتي اخبار بي اصل هم مي دهند.»
|
