هرگاه كسي گاه گاه كاري غير از وظيفه خود را بر عهده گيرد يا كاري به تساوي اشتراك بين دو يا چند نفر انجام پذيرد، هر يك از افراد كه نوبت انجام كار به وي رسد در پاسخ افراد از باب شوخي و مطايبه مي گويد:« امروز كارخانه با فضه است.» يعني امروز تمشيت امور خانه بر عهده وي قرار دارد.
چون حضرت فاطمه زهرا (ع) به سن بلوغ رسيدپدر بزرگوارش حضرت رسول اكرم (ص) در سال اول هجرت او را در ميان همه خواستگاران صاحب عنوان و ثروت با پسر عم بزرگوارش حضرت علي بن ابي طالب (ع) تزويج كرد كه از مال دنيا فقط يك شمشير و يك دست زره و يك نفر شتر آبكش داشت.
مدت يك سال علي (ع) و فاطمه(ع) در امور خانه به تساوي كار مي كردند. به اين ترتيب كه تهيه و تدارك خوراك وپوشاك وحمل آب مشروب و نظافت خانه به عهده بزرگترين رادمرد اسلام و جهان يعني حضرت علي (ع) بود و آرد كردن گندم وجو و خمير كردن نان و پختن را دردانه رسول اكرم (ص) انجام مي داد ولي از موقعي كه فاطمه (ع) داراي فرزند شد پرورش و پرستاري كودك مانع از آن بود كه به تمشيت امور منزل و وظايف محموله در امر خانه داري بپردازد. مخصوصا كه دستهاي حضرت فاطمه (ع) بر اثر گردانيدن دستاس پر از آبله شده بود و ديگر نمي توانست كار بكند، پس با اجازه همسرش به خدمت پدر رفت و چاره جويي كرد. مير خواند مي نويسد:
« مصطفي(ص) فرمود كه من شما را چيزي تعليم كنم كه به از خادم باشد.بايد كه به هنگام در آمدن به جامه خواب سي و چهار بار الله اكبر و سي و سه نوبت الحمدالله و سي و سه نوبت سبحان الله بگوييد كه شما را بهتر بود از خدمتكار.» حضرت فاطمه زهرا (ع) به دستور پدر ارجمندش چندي بدين منوال عمل كرد تا خدمتكار سياهي به نام فضه برايش پيدا شد و بار سنگين زندگي بر دخت ناز پرورده رسول اكرم سبك گرديد.
|