پهلوان پنبه
گروه: ضرب المثل

پهلوان پنبه به كسي گفته مي شود كه به قول علامه دهخدا : « درشت اندام و قوي هيكل ولي بي زور و قوت باشد . ظاهري دلير ولي باطني جبون دارد ، به ظاهر پردل و در باطن ترسو باشد .» در اصطلاح آذربايجانيها اين گونه افراد را يالانچي پهلوان مي گويند كه ادعايشان از مرحله حرف به عمل نمي آيد .

القاب و عناوين پهلوانان به شرح زير بوده است:

پهلوان اول كشور:

اين پهلوان بايد تمام پهلوانان كشور را مغلوب كرده آخرين كشتي را در حضور پادشاه مي گرفت.

پهلوان باشي :

سرپرست پهلوانان را پهلوانباشي مي گفته اند زيرا در عصر صفويه و قاجاريه به پهلواناني كه بر اثر كهولت و پيري از ميدان خارج مي شدند سرپرستي پهلوانان وابسته به دربار يا بعضي نواحي را مي داده اند .

پهلوان صاحب تاج :

كسي كه غير از مقام پهلواني و استادي و نيروي بدني به نيكنامي معروف بوده مضافا به كسوت و طريقت اهل فقر درآمده باشد ضمن انجام مراسمي به دست پير و مرشد ومراد خويش به استعمال تاج فقر مفتخر مي گرديد .

بد افت :

كشتي گيراني كه در دست حريف سرسختي نشان داده او را به زحمت مي انداخته اند بدافت مي شدند .

بدلكار:

از فنون كشتي يكي بدلكاري است يعني هر فن كه حريف به كار ببرد او بدل كند وحريف را به زحمت بيندازد .

پهلوان زورگر:

زورگران معمولااز تنومندترين ورزشكاران باستاني بوده اند كه چون بدنشان با آلات سنگين ورزشي به ورزيدگي و رسايي كامل مي رسيد به نمايش زورگري در نزد رجال درجه اول وحكام و خوانين و يا در محلهاي عمومي مي پرداختند و از اين رهگذر ارتزاق مي كردند .

پهلوان كنفت كن :

به كسي مي گفتند كه در كشتي مقام و منزلتي نداشت ولي هنگام درگيري و زورآزمايي با پهلوانان نامي سرسختي نشان مي داد و با نيرنگ و زيركي مقاومت مي كرد و گهگاه با حركاتي ناشايست موجب لكه دار شدن حيثيت حريف مي گشت .

پهلوان پنبه:

اين پهلوان كه موضوع مورد بحث ماست ورزشكاري بود درشت اندام و قوي هيكل ولي بي هنر و جبون و ترسو كه نه ميدان رفته و كشتي گرفته بود و نه جسارت و شجاعتي از خود نشان مي داد اما تا بخواهي ادعاي پهلواني مي كرد و در عالم حرف و پرچانگي پشت حريفان نامدار را به خاك مي ماليد!