|
اعمال و رفتار وحشيانه اي كه دوراز صفات و ملكات انساني باشد و خواندن و شنيدن آن بي رحميها و سفاكيها موي بر بدن راست كند در عرف اصطلاح و امثله به گرگ منشي تعبير و تفسير شده است .
از آنجا كه اين خوي و منش در ميان تمام درندگان عالم به جهاتي كه اشارت خواهد رفت صرفاً اختصاص به گرگ دارد و به همين ملاحظات در مورد گرگ صفتان جهان از آن استفاده و اصطلاح شده است لذا لازم دانست ريشه و علت تسميه آن في الجمله گفته آيد .
حقيقت اين است كه شير و ببر و پلنگ وخرس كفتار و روباه وشغال و بالاخره كليه درندگان گوشتخواري كه مي شناسيم و يا نامشان در كتب حيوان شناسي آمده است سبعيت و درندگي آنها نسبت به همنوعان خودشان نيست يعني از گوشت بدن يكديگر تغذيه نمي كنند بلكه هنگام گرسنگي به ساير حيوانات وحشي و اهلي ، بخصوص گاو كوهي و بز كوهي و آهوان بياباني و جنگلي كه گوشت لذيذ و مطبوع دارند حمله مي برند و مهم آنكه از گوشت آن حيوانات به مقداري كه سدجوع شود مي خورند و بقيه را براي ساير حيوانات گوشتخوار كه قدرت و توانايي صيد حيوانات قويتر از خود را ندارند باقي مي گذارند ولي گرگ اين حيوان سبع و درنده علاوه بر آنكه دشمن حيوانات اهلي است و پنجه ها و ناخنهاي تيزش پوست گاو وگوسفند و چهارپايان راهر قدر هم كلفت و زمخت و سطبر باشد به يك حمله از هم مي درد بلكه در فصل زمستان كه زمين مستور از برف مي شود و حيوانات علفخوار از لانه و آشيانه خارج نمي شوند به صورت دسته جمعي هفت تايي تا دوازده تايي حركت مي كنند و براي يافتن صيد و طعمه از هرجا سردر مي كنند و حتي گهگاه بدون ترس و وحشت از سگهاي چوپاني به آغل گوسفندان و اصطبل گاوان و چهارپايان نيز يورش مي برند .
چه بسا اتفاق افتاده كه گرگان گرسنه به آدميان حمله كرده اند و اطفال و كودكان را در داخل و خارج روستاها ربوده اند .با اين وصف گاه اتفاق مي افتد كه چندروز در ميان برف و بوران صيدي به چنگ نمي آورند و گرسنه مي مانند ، در چنين مواردي به گفته استاد دكتر محمد جعفرمحجوب :
« تمام آنان دايره وار مي نشينند و به دقت يكديگررا زيرنظر مي گيرند . به محض آنكه يكي از آنان كوچكترين ضعفي نشان داد و گرسنگي زودتر از ديگران بروي چيره شد . بي درنگ همه بر سر او مي ريزند و به سرعت او را مي خورند و دوباره دايره را تشكيل مي دهند و به مراقبت يكديگر مي پردازند .»
به طوري كه ملاحظه شد خوي و روش گرگ منشي يعني حمله به همنوع و تغذيه از گوشت و خون همجنس صرفاً اختصاص به گرگ دارد كه به هنگام احساس گرسنگي چنان سبع و درنده مي شود كه خودي و بيگانه نمي شناسد و هرچه را كه ضعيفتر و نزديكتر ببيند از هم مي درد و مي خورد در حالي كه ساير حيوانات گوشتخوار و درنده اگر از گرسنگي بميرند به همنوعشان حمله نمي كنند و از گوشت و خونشان تغذيه نمي نمايند .
درآن ازمنه و اعصاري كه بشر در غارها زندگي مي كرد و نيروي فكري و ملكات عقلانيش چندان رشد نكرده بود از آنجا كه خَلقاً وخُلقاً مدني الطبع بود دسته جمعي و به شكل گله ها و دسته ها مي زيست و همان نظام ابتدايي جامعه عصر خويش را گردن مي نهاد .
در ميان همين گله ها و دسته هاي انسانهاي اوليه كه براي بدست آوردن غذا و به منظور تغذيه در حركت و تلاش و تكاپو بوده اند گاهگاهي آن چنان جدالهاي سخت و پيكارهاي بي رحمانه روي مي داد كه مانند گرگان گرسنه به جان يكديگر مي افتادند و احياناً گوشت و پوست و مقتولين و كشته شدگان را مي خوردند .
بعدها اين روال و رويه از جهت مشابهت با خوي و منش گرگان گرسنه به گرگ منشي تعبير و تفسير شد و از آن در موارد مقتضي كه متاسفانه در طول تاريخي به كرات مشاهده شده و مي شود استفاده و استناد كرده اند .
|
