|
| |
|
 |
|
روضه خواني
گروه: ضرب المثل
|
|
|
روضه لغتي عربي و معناي فارسي آن باغ خرم و بهشت است در صورتي كه مطالبي را كه واعظان اهل منبر در مجالس عزاداري عنوان و اظهار مي كنند در زمينه اخلاق و مذهب و نظام اجتماعي و توصيب كيفيت شهادت ائمه اطهار (ع) است نه در وصف بهشت و سايه طوبي تا آن را روضه خواني يعني بهشت خواني بدانيم.
اكنون بايد ديد چرا شهادت خواني در عرف اصطلاح شيعيان ايران به روضه خواني تعبير شده است.
در دوره مغول و تيموريان علاوه بر كتب و تأليفات متعددي كه در زمينه تاريخ و اخلاق و حكمت و عرفان و تذكره شعرا و علم عروض و قافيه نوشته شده در اواخر قرن نهم هجري به وسيله مولانا كمال الدين حسين واعظ كاشفي معاصر سلطان حسين بايقرا و مؤلف كتب انوار سهيلي و اخلاق محسني كتابي نيز در ذكر مصائب حضرت حسين بن علي (ع) و ساير شهيدان اسلام و كربلا به نام روضة الشهدا با قلمي منشيانه و مترسلانه نگارش يافت كه بايد گفت قديمترين كتابي است كه مصائب ائمه اطهار (ع) را بدين تفصيل شرح داده است.
|
|
|
حسين كاشفي كتاب مزبور را به توصيه و سفارش يكي از امرا و سادات بزرگ معروف به سيد ميرزا تأليف نموده است و بنابر آنچه به مناسبت واقعه كربلا در فصل دهم آن كتاب است معلوم مي شود تاريخ تأليف در سال 908 هجري يعني دو سال قبل از وفات مؤلف بوده است.
اين كتاب را بعداً خلاصه نموده اند كه موسوم به منتخب روضة الشهدا مشتمل بر 10 باب و يك خاتمه است كه از آن پس مدتها در مجالس عزاداري از اين كتاب نقل مي كردند و در حال حاضر نيز مورد استفاده اهل منبر مي باشد.
اصطلاح روضه خواني از قرائت همين كتاب ريشه گرفته است زيرا تا آن موقع چون كتاب ديگري در ذكر مصيب تأليف نشده بود لذا هر كس بر بالاي منبر مي رفت و مي خواست از واقعه كربلا يا ساير شهيدان اسلام بحث كند حاضران مجلس مي گفتند:«آقا روضه مي خواند.» يعني از كتاب روضة الشهدا مي خواند و نقل مي كند.
|
|
|
|
آی کتاب پلی است بین پدیدآورندگان
کتاب و خوانندگان آثارشان
|
پیگیری و سفارش تلفنی
88140837
|
|
