* احساسات خود را توضيح دهيد والدين بايد علت رفتار خود را براى كودكان توضيح دهند مثلاً به او بگويند وقتى او روى ميز مى كوبد تا چه حد آزرده مى شوند. «وقتى روى ميز مى كوبى، هم ميز ناراحت مى شود و هم من اذيت مى شوم. لطفاً دست از اين كار بردار.» ممكن است به نظر برسد كودك به طور كامل متوجه منظور والدين نمى شود اما در حقيقت آنها دارند به او آموزش مى دهند. اگر چه درك اين مطلب از سوى كودكان ممكن است مدتى به طول بينجامد اما با گذشت زمان اثر بخش خواهد بود.
* به او فرصت انتخاب بدهيد هنگامى كه كودك درون اتاق به! توپ بازى مشغول است والدين مى توانند به جاى گفتن اين كه «نه اتوپ بازى در اتاق ممنوع» بگويند «توى اتاق فقط توپ را قل بده و وقتى بيرون رفتى آن را پرتاب كن». با بيان اين جملات كودكان احساس مى كنند كه روى شرايط موجود كنترل دارند. براى كودكان يك تا سه ساله اين مطلب باعث تشويق براى تصميم گيرى و كسب حس استقلال طلبى مى شود. تنها بايد سعى شود آنها با گزينه هاى متعدد گيج نشوند.
|