حدود ۱۲ سال از پايان رژيم آپارتايد در آفريقاي جنوبي مي گذرد و چهره كثيف و درحال بازسازي است.
كتاب كلبه عموتم سعي در شكافتن جامعه برده داري دارد، جامعه اي كه در اثر جنگ شمال و جنوب آمريكا و لغو نظام برده داري هرچند دچار تحول و تغيير شده است ولي هنوز سياهان اين ديار نتوانسته اند به شخصيت و موقعيت اجتماعي مطلوب خود دست يابند و ريشه هاي تحقير و تبعيض دوران برده داري را به فراموشي بسپارند.
(محققان و پژوهشگران در ايالات متحده مقالات ارزشمندي در باب مشكلات سياهان در باب دست يافتن به قدرت و مديريت در جامعه ليبرال آمريكا نگاشته اند)
هنوز هم در بسياري از كشورهاي مدرن و متمدن دنيا رنگين پوستان درعين داشتن آزادي ظاهري از حقوق انساني خود محرومند و قوانيني نانوشته و نامرئي (ولي به دقت و به شدت مورد اجرا توسط جامعه و نهادهاي قدرت) آنها را از دست يافتن به مدارج بالا محروم مي كنند. خانم ميچل در اين كتاب به زيبايي هرچه تمامتر ظلم و شقاوت تحميل شده به بردگان و رنگين پوستان را بيان مي كند و ابعاد غيرانساني فلسفه نژادپرستي به نقد مي كشند و راه را براي تولد تفكرات مدرن و انساني و تحولات جامعه بشري فراهم مي سازند.
|