گالاپاگوس
گروه: نقد و ادبيات
نویسنده: كرت ونه گوت
منبع: بابك كياني

مجمع الجزاير گالاپاگوس در اقياموس آرام نزديك بدنه غربي آمريكاي جنوبي قرار دارد، مكاني كه چالز داروين به سال 1835 بن مايه نظريه تكاملي خود را پيدا كرد. سمبلي كه نشانه آغاز حيات بشريت و در روايات مذهبي محل شروع زندگي مشترك آدم و حواست. اين مكان سمبليك محل شروع رمان آخوكوت ونه گات اسن، رماني درباره سر نوشت بشريت ، اينكه چگونه به دنيا آمد و پا به عرصه وجود نهاد، چگونه زيست و چگونه خواهد مرد و چه بر سرش خواهد آمد .

ونه گوت اين مكان سمبليك را « سفر دريايي قرن» كه به مقصد همين جزاير سمبليك است و يك بحران اقتصادي- سياسي جهاني ( كه نمايي از موقعيت كنوني و تصويري از آينده تاريك بشريت است) در هم آميخته و بستر آخرين رمان خود قرار داده است. زبان رمان، طنزي تلخ و گزنده است كه در قالب سبك خاص ونه گات به خواننده عرضه مي شود. پازلي كه موضوع رمان را به تصوير مي كشد از يك نقطه خاص كامل نمي شود بلكه ونه گات به طور نا منظم و تصادفي مرتبا از حال به آينده و از آينده به گذشته مي رود و دوباره به حال باز مي گردد نويسنده براي ايجاد پلهاي ارتباطي ميان اين رفت و برگشت هاي پي درپي از 6 شخصيت محوري و چندين شخصيت فرعي و حاشيه اي سود برده است كه در ميان حوادثي كه بر شخصيت هاي محوري مي گذرد به موقع داخل و خارج مي شوند و فواصل زماني سر گذشت شخصيت هاي محوري را پر مي كنند، حتي خود ونه گات نيز به عنوان گوينده و شبحي پنهان در بسياري از حوادث با شخصيت هاي محوري همگام و هم قدم است!! سير نقل گذشته ، حال و آينده شخصيت هاي اصلي به طور متناوب به هم مي ريزد و خواننده را وادار مي سازد تا تصوير مبهم تيره يا غلطي كه از اين افراد در مراحل قبل دريافت كرده اند را اصلاح و حتي پاك كنند و تصوير و شخصيتي نو در ذهن خود بيافرينند.

در همين باز آفرينيهاست كه كم كم موقعيت پيجيده و وضعيت دردناك و تهي از معنويت و آرامش بشر امروز براي خواننده آشكار مي شود. بشري كه دست از هر ايمان و اخلاقي شسته و جز منافع خود به چيز ديگري نمي انديشد و با حرص وطمع ديوانه وارش نه تنها طبيعت بلكه حتي خودش را هم نابود مي كند.

گالا پاگاس نگاهي است رندانه و پسامندرنيستي به جهان معاصر و آينده جهان و آينده بشريت. آينده اي كه ما نند كابوسي ترسناك نمايشگر دنيايي است كه انسان را در زير هجوم سيل آساي پر تو هاي مسموم هسته اي و الكترو مغناطيسي به هيولاهاي مخوف تبديل كرده است، موجوداتي ناقص الخلقه كه يكي مغزي بزرگ دارد و ديگري مغز ندارد يا يكي هزار چشم دارد و ديگري اصلا چشم ندارد. اين هيولاهاي زشت و ترسناك كه فرزند خلف و طبيعي جهان معاصر ما در آينده خواهند بود در قالب آدمك هايي شبيه ما بر جهان حكومت خواهند كرد و درباره آينده جهان و نسلهاي آينده تصميم خواهند گرفت !!ونه گات براي نمايش هر يك از در دها و زخم هاي چركين بشر معاصر( كه در آينده به مرگ دردناكش منجر خواهد شد) يك شخصيت آرماني در نظر گرفته، يكي مظهر سادگي و جهل است وديگر ي نشانه طمع و حرص. يكي خود خواه و حسود است و ديگري بي تفاوت و فر مانبردار.

در اين « سفر دريايي قرن» كه سفر همه ما به سمت آخرت و عدم است ؛ ونه گات تك تك اين شخصيت ها را مي شكافد و مي كاود. ضعف ها و تر س ها ، حقارت و جنايت ها، اميد ها و آرزوها و در نهايت عاقبت و آينده اين مظاهر بشر امروزي را ( كه چيزي جز نيستي و تباهي خودشان و جهان و اطرافيانشان نيست) به وضوح نمايش مي دهد و نتيجه گيري را به ما واگذار مي كند حباب ها و پرده هاي ضخيمي كه اطراف ما را احاطه كرده و ما را از ديدن وضعيت اسفناك خويش عاجز ساخته از پيش رويمان بر مي دارد، تا لحظه اي درباره ماهيت وجودي خودمان و حال و آينده مان، بيانديشيم و چاره اي براي اين دردهاي بشريت امروزي بيابيم.

درماني بيابيم تا آرامش را دوباره در آغوش بگيريم و با نفي و بندگي ( كه ماشينيسم گسترده به ما تحميل كرده) همانگونه كه در بهشت عدن آزاد به دنيا آمديم، آزاد به«سفر دريايي قرنمان» برويم. آدم نوين براي نجات خود بايد اين سيب دانش را در درياي آبي ژرف بياندازد تا سبك بار به سفر خود ادامه دهد. سفري كه مقصدش نقطه اي تعادلي است ميان جهل و علم افسار گسيخته.