|
پرخاشگرى، افسردگى، كج فهمى، لجبازى، تخريب سيستم عصبى و فكرى در بيشتر مواقع نتيجه نگاه كردن بيش از حد كودكان به فيلم هاى تلويزيون است. كارشناسان معتقدند كه نگاه كردن طولانى كودكان به تلويزيون و انجام بازى هاى رايانه اى افق فكرى آنها را محدود مى كند و بر عملكرد كلامى آنان نيز تأثير مى گذارد.
روانشناسان مى گويند در جامعه هايى كه زمينه فقر و بيكارى بيشتر باشد، فيلم ها و سريال هايى رواج پيدا مى كند كه داراى مضامين خشونت و زورگويى است.
اين امر نيز به نوبه خود باعث افزايش خشونت و پرخاشگرى در جامعه مى شود كه بيشترين آسيب و خسارت آن متوجه كودكان و نوجوانان آن جامعه است.
ديدن فيلم هاى خشن، ترس و اضطراب را در كودك افزايش مى دهد. در اين ميان تماشاى فيلم ها و سريال هاى خشن براى پسران جذابيت ويژه اى دارد چرا كه شخصيت هاى اين قبيل فيلم ها اغلب مردان هستند.
كودكان هر فيلمى را كه مى بينند، الگو قرار مى دهند. يادگيرى آنها براساس ديده ها و شنيده هااست و ديدن صحنه هاى خشن و رفتارهاى پرخاشگرانه باعث اضطراب ، ترس و بروز رفتارهاى خشن در آنان مى شود. خشونت در سريال ها و فيلم ها حتى بر روى كودكان آرام نيز تأثيرگذار است و آنها رادچار هيجان هاى كاذب مى كند.
هنگامى كه كودك تحت تأثير فيلمى قرار مى گيرد، در خيال پردازى هاى خود نسبت به شخصيت هاى آن احساس نزديكى مى كندو آنها را الگوى خود قرار مى دهد. بازى هاى رايانه اى خشن از ديگر علايق كودكان در سالهاى اخير است ، آنها در اين بازى ها نقشى را بر عهده مى گيرند و فعالانه وارد عمل مى شوند. در اين زمينه ، حس گيرى بعضى از كودكان آنقدر قوى است كه آنچه را كه در فيلم ها و بازى هاى رايانه اى ديده اند، روى خواهر و برادر خود و همكلاسى هايشان پياده مى كنند.
كودكان پرتحرك بهترين روش تخليه انرژى خود را در زد و خوردى مى بينند كه از فيلم ها ياد گرفته اند. در اين نوع فيلم ها، عواطف انسانى و خانوادگى نقشى ندارد و همه چيز قربانى خشونت و زورگويى مى شود. متأسفانه ، بايد اظهار داشت كه استفاده از امكانات تصويرى مانند تلويزيون و رايانه در اغلب خانواده ها بدون نظارت والدين انجام مى گيرد.
|
