|
مروري بر كتاب
اين درس گفتار كوتاه، در عين حال كه مضمون اصلي هستي و زمان را در بر دارد، از نخستين گام‌هاي هايدگر در راه چرخش فكري او نيز نشان دارد. البته بخش اعظم كتاب، پيش گفتار مترجم است كه طي آن سعي شده خطوط اصلي فلسفه و تفكر هايدگر تبيين گردد. در اين مجموعه "جملات هايدگر اغلب فتواگونه و نامسبوق به توجيهات قابل فهم پديدار شناختي است. اين اثر به مثابه‌ي خود گويه‌اي است كه يكسره به نتايج سير و سلوكي مي‌پردازد كه خود به درستي تبيين نمي‌شود. هايدگر از تجربه‌ي فكري تازه‌اي سخن مي‌گويد كه چشمداشت نوعي اعتماد از جانب مخاطب در آن نهفته است. با اين همه، شيوه‌ي تفكر تازه هنوز ردي محسوس از پديدارشناسي هرمنوتيكي دارد. به اين منوال كه هايدگر مي‌گويد خود هستي بر تفكر مبتني نيست، بلكه با تفكر روياروي مي‌گردد، آن را به سخن درمي‌آورد و از جانب خود آشكار مي‌گردد. مي‌توان گفت كه تفكر در اين مقام نه به معناي متداول كلمه، يعني نوعي فعاليت اختياري ذهني، بل رويدادي است كه طي آن تفكر با هستي "بماهو هستي" خويشي مي‌يابد و به آن تعلق پيدا ميكند".
|
