«مارجري ويليامز»: «كلاً تا وقتي تو واقعي بشي ، بيشتر موهاي سرت براي خاطر عشق ريخته و چشمهايت از حدقه درآمده و پيچ و مهرههايت حسابي شل شده و زهوارشان در رفته. اما اين چيزها اصلاً اهميتي نداره، چون همين كه واقعي شدي، ديگر نميتواني زشت باشي ـ مگر از چشم كساني كه حاليشون نيست. به محض اينكه واقعي شدي، دوباره نميتواني غير واقعي بشي ...
|