|
مروري بر كتاب
حُبَیش تفلیسی، ابوالفضل حبیش بن ابراهیم بن محمد، عالم ، ادیب ، طبیب و نویسنده فارسی و عربی‌نویس قرن ششم است. حبیش تفلیسی در موضوعات متنوعی، به فارسی و عربی کتاب تألیف کرده است چنانچه آثار فارسی او از حیث خصایص لغوی و صرفی و نحوی دارای اهمیت است. قانون ادب، در ضبط کلمات عربی و بیان معانی آن لغات به فارسی است.مؤلف در مقدمه گفته که این کتاب را پس از بیان‌التصریف نوشته است.به استناد سه بیتی که در پشت نسخه‌ای از مجلد دوم قانون ادب، متعلق به کتابخانه اسعد افندی ترکیه ، مضبوط است قانون‌ادب را در ۵۴۵ تألیف کرده است.
حاجی‌خلیفه نام آن را قانون الادب فی ضبط کلمات العرب ذکر کرده است. نسخه‌های متعدد از این کتاب در کتابخانه‌های ایران ، ترکیه، انگلستان و فرانسه موجود است. آثار حبیش بیش‌تر برای توده مردم بوده و طبعاً به زبانی ساده نوشته شده است. بنابراین، کتب او را در بهترین حالت می‌توان در شمار «کتب وسط» به شمار آورد. در نوشته‌های او کمتر به نمونه بالینی و تجربه‌های پزشکی خود او اشاره شده است. حبیش نوآوری و دیدگاه انتقادی کمی نسبت به آرای گذشتگان دارد. او داروی تازه‌ای نیافته و به بیماریهای همه‌گیر دوران خود اشاره‌ای نکرده است. متاسفانه صفحات اول کتاب ( فرمان و عکس ) پاره شده است
|
