پژوهشی در خرقه ی درویشان و دلق صوفیان نويسنده: گئو ويدن گرن مترجم: بهار مختاريان ناشر: آگاه زبان كتاب: فارسي تعداد صفحه: 196 اندازه كتاب: رقعی
- سال انتشار: 1393
- دوره چاپ: 1
کد کتاب: 109662
امتیاز آی کتاب به این کتاب:
امتیاز دهی به این کتاب:
مروري بر كتاب جامه‌ی هارلکن و جامه‌ی رهبانی ، کلاه دلقک‌ها و درویشان
درویش به مسلمان صوفی گفته می‌شود که در راه طریقت گام بر می‌دارد. درویش در زبان کردی اورامی فعل امر از درونکاری [پرداختن به درون] است که عملا خودسازی را معنا می نماید. واژه�" پارسی «درویش» از ریشه‌ای باستانی و برگرفته از واژه‌ای نیاایرانی است که در اوستایی به صورت «دریگو-» (-drigu) به معنای «نیازمند ، گدا» است. این واژه�" ایرانی احتمالاً با واژه�" سانسکریت ودایی «آدریگو-» (-adhrigu) هم‌ریشه باشد که صفتی با معنای نامشخص است که به ایزدان گوناگونی اضافه شده‌است. این واژه�" ودایی احتمالاً به صورت «آ-دریگو-» (-a-dhrigu) واکافت می‌شود که «نا دریگو» خواهد شد ، شاید به معنای «نا فقیر» ، به‌معنای «غنی». وجود این هم‌ریشه�" ودایی نشان می‌دهد که بنیاد فقرای مقدس آنقدر در میان هندو-ایرانیان اهمیت داشته که در ایران آینده به صورت تاریخی در شکل برادری درویشی و نیز در هند در شکل مکتاب مختلف سنیاسیان (sannyasis) وجود داشته‌است.
