|
مروري بر كتاب
نمایشنامه "قتل" كه اولین نمایشنامه نویسنده محسوب می‌شود، به شكلی بارز درونمایه تكرار شونده فرد در مقابل جمع را در خود دارد. یك گروه سیاسی مخالف حكومت سال‌هاست كه فقط جلسه می‌گیرند و در مورد توطئه‌های حكومت صحبت می‌كنند، اما وقتی كه پای عمل به میان می‌آید و حكومت به آن‌ها ظنین می‌شود، همگی به خارج از كشور می‌گریزند و تنها یكی از آنان كه عمل‌گراست و از شعارهای آنان به ستوه آمده، تصمیم می‌گیرد مبارزه را به شكلی عملی ادامه دهد و در این راه جان خود را از دست می‌دهد. ناصر ایرانی را به لحاظ تعدد و كمیت نمایشنامه‌هایش می‌توان نمایشنامه‌نویسی حرفه‌ای به شمار آورد، اما از لحاظ این كه او تنها در مقطعی كوتاه به حرفه نمایشنامه‌نویسی اشتغال داشته و در هر مقطع از زندگی‌اش در نقشی ظاهر شده است، نمی‌توان نمایشنامه‌نویسی حرفه‌ای شناخت. ناصر ایرانی را گاه به عنوان داستان نویس می‌شناسیم و گاه به عنوان مترجم. در دوره‌ای به عنوان مترجم آثار ادبی و نمایشی و دوره‌ای به عنوان مترجم آثار سیاسی و تاریخی. گاه او را در قالب نویسنده كودكان می‌یابیم و زمانی دیگر به عنوان نویسنده بزرگسالان و در مقطعی دیگر به عنوان مدرس و نظریه‌پرداز حوزه داستان. زمانی او را با شكال و طبیعت هم انس می‌یابیم و در مقطعی كوتاه(كه از سال ۱۳۴۸ آغاز می‌شود و در سال ۱۳۵۶ خاتمه می‌یابد) او را به عنوان نمایشنامه‌نویسی پر كار باز می‌یابیم و فعلاً این دوره كاری ناصر ایرانی است كه برای ما در مقام منتقد تئاتر از اهمیت برخوردار است.
|
