|
مروري بر كتاب
سنين مهم در تربيت ماههاي اول تولد تا سن 6 سالگي اوج پذيرش روح کودک است . تاثير خانواده در 4-5 سال اوليه زندگي کودک فوق العاده زياد است , زيرا در اين مرحله از عمر حس تقليد در کودک بسيار قوي است و اين دوره , مرحله کسب عادت است . اگر کودک در اين سن مورد مراقبت دقيق خانواده قرار گيرد , فردي آرام وداراي شخصيتي متعادل و فرمانبر خواهدشد و برعکس چنانچه از مهر و محبت خانوادگي محروم بماند , فردي کج رو و بزهکار خواهد شد . بخش دوم : اهميت خانواده و تاثير فوق العاده آن تاثير خانواده در کودک و نقش مهم آن در سازندگي فرهنگي , اجتماعي , اخلاقي و عاطفي بسيار مهم و عظيم است . مساله خانه و نقش او در پرورش کودک و دادن مباني زندگي اجتماعي و فرهنگي را نمي توان ناديده گرفت . با همه تاثيرهايي که طفل از جامعه و همبازيها و معلمان خود مي گيرد , باز بيشتر تحت تاثير خانواده است . نقش هاي مهم خانواده 1- نقش سازندگي 2- نقش فرهنگي 3- نقش اجتماعي 1- سازندگي خانواده : طفل فطرتا پاک به دنيا مي آيد و اين خانواده است که او را صالح يا فاسد بار مي آورد . تربيت و خانواده حتي خصايص و صفات وراثتي را تحت الشعاع قرار مي دهد و گاه خنثي مي سازد . کودک دفتري از کتاب طبيعت است که در آن چيزي نوشته نيست .
اين خانواده است که در آن دفتر جملات افتخار آميز يا ذلت آفرين مي نويسد . خانواده شخصيت کودک را رنگ مي دهد و خط مشي او را در زندگي حال و آينده معين مي سازد و در او سازندگي يا ويرانگري ايجاد مي کند .
2- نقش فرهنگي خانواده :
کودک در جايي به دنيا مي آيد , که از قبل ساخته و داراي فرهنگي ارزيابي شده , يا غلط است . طفل از هما روزهاي تولد اين فرهنگ را از طريق والدين , کسان و بستگان مي گيرد و بر اين اساس ذهن و افکار او شکل مي يابد . بر اساس ذوق و نظر والدين است . در جنبه کسب اطلاعات و معلومات عمومي , مساله زبان و مکالمه , طرز معاشرت و آداب زندگي , اخلاق , عشق و محبت , صميميت و همکاري , همدردي و همساني , شرافت و عزت نفس و صدق و صفا نيز خانواده نقش اساسي دارد . خانواده مهمترين مرکز انتقال تمدن است بدان حد که ميزان انسانيت و مدنيت آدمي بسته به اين است که در کدام خانواده و با چه بعدي از مدنيت پرورش يافته است .
3- نقش اجتماعي خانواده :
خانواده نخستين مسئول صلاح و فساد جامعه است . از آن بابت که بنيانهاي فکري کودک در خانواده گذاشته مي شود . نخستين محيطي که فرد را به زندگي اجتماعي مي کشاند و تمايلات و انديشه هاي ديني , سياسي , عقيدتي , اجتماعي و ايده آلها اغلب از آنجا منشاء مي گيرد . خانواده مسئول عيب ها و فسادهاي بيشمار اجتماعي و منبع هرگونه خير و برکت و نعمت و سعادت جامعه است .
4- نقش عاطفي و اخلاقي خانواده : خانواده اولين محلي است که طفل احساسات و عواطف قوي و يا ضعيف خود را به دست مي آورد . خانواده وسيله اي براي انتقال آداب و اخلاق و رسوم و سنت صحيح يا غلط است . کودک در خانه اخلاق , اعتماد به نفس , پاکدلي , مقررات , احترام به قانون , ادب , انسانيت , مهر و عاطفه , انس و الفت و يگانگي و مهرورزي را ياد مي گيرد و يا خشونت و بي بند و باري و کينه توزي و سخت دلي و ... را مي آموزد ...
|
|
