جهان در پناه یازده اسم اعظم
نويسنده: علي باقري
ناشر: پازينه
زبان كتاب: فارسي
تعداد صفحه: 344
اندازه كتاب: وزیری - سال انتشار: 1383 - دوره چاپ: 2
کد کتاب: 117178

امتیاز آی کتاب به این کتاب:

امتیاز دهی به این کتاب:

مروري بر كتاب
شرح کتاب الاسری الی مقام الاسری عارف شیخ اکبر محی الدین ابن عربی

کتاب «الاسری الی مقام الاسری»، نوشته «محی‌الدین‌بن‌عربی» است که بسیار پیچیده است و به علت همین پیچیدگی، هیچ شارحی جهت شرح آن اقدام نکرده است. این کتاب در چند بخش تدوین شده است.
به توضیح نگارنده، بخش اول که به نوعی مقدمه کتاب محسوب می‌شود. از باب سفر قلب و عین‌الیقین و صفت روح کلی، باب حقیقت، باب عقل به باب نفس مطمئنه ختم می‌شود. بخش دوم مراحل مختلف سیر در آسمان‌های هفت‌گانه معناست. بخش سوم موقعیت‌ها و مکان‌هایی عالی در سیر و تکامل روح و نفس بشری است. تا به بخش مناجات‌ها می‌رسد.

معمولا تصور می‌شود که مناجات فقط مخصوص بندگان است. اما در این کتاب در برخی موارد جملات مستقیم از سوی حضرت خداوند نقل شده و این معنای اصلی مناجات را بیان می‌دارد. مناجات؛ یعنی این‌که کسی، دیگری را به سوی خود دعوت کند و این می‌تواند هم از سوی بنده به خداوند یا عکس آن باشد. بنابراین در بسیاری از مناجات‌ها خطاب و پیام از سوی خداوند منان است.
در بخش آخر اشارات آدمیه، موسویه، عیسویه، ابراهیمیه، یوسفیه، محمدیه است. در این بخش نکته‌ها و تذکرهایی هست که می‌بایست به آن‌ها توجه شود و به عبارتی این نکات نشانه و مشخصه‌ای از آن بزرگواران است.

مؤلف می‌نویسد: در شرح کتاب حالات و موقعیت‌هایی بود که قابلیت بیان عام آن وجود ندارد، تنها می‌توان اشاره کرد که اساس کار در شرح این کتاب همان بوده است که محی‌الدین با آن جوان داشته است. محی‌الدین پس از ورود به دمشق در یکی از مساجد، با جوانی خوش‌سیما روبرو می‌شود که نامش «محمد» و تنها فرزند خانواده‌ای متدین بوده است.
پدر او وضع متوسطی داشته و در بازار با شغل ساختن دلو و سطل، امرار معاش می‌کرد. محمد در آن ایام کلاس‌های تعلیم و تفسیر داشته که ابن‌عربی هم بعد از آشنایی با او در برخی جلسات شرکت می‌کرد. در آن‌جا تصور می‌کند که آن جوان چندان قدرتمند نیست، اما پس از بحث‌های خصوصی، پی به عوالم معنوی او می‌برد.

این کتاب برای وارثان سنت پیامبران و فرستادگان است، این فرد از نزدیکان اهل‌بیت(ع) و حضرت صاحب(عج) به حساب می‌آمده، بنابراین کل و اساس کتاب به هیچ وجه ارتباطی به محی‌الدین ندارد و وصف حال وی نبوده است
آن جوان محی‌الدین را سیر می‌‌دهد. این کار حدود هشت‌ماه به درازا می‌کشد که روزانه حدود هشت ساعت برای این‌کار اختصاص می‌یابد. محی‌الدین در آن زمان ناچار است کتاب را به نوعی بنویسد که تصور شود، بحث‌ها مربوط به اوست. اما این بحث‌ها عمدتا مربوط به آن جوان و یکی از اولیای الهی در دوره‌های بعد بوده است.

كتاب هايي در اين زمينه       فهرست کتاب های این گروه