|
مروري بر كتاب
حكمت متعالیه، عنوان نظام فلسفى صدرالدین محمد شیرازى، مشهور به ملاصدرا و صدرالمتألهین (۱۰۴۵-۹۸۰ق). ملاصدرا در این نظام فلسفی با استفاده از روش های عقلی، نقلی (علوم وحیانی) و علوم کشف و شهودی مبانی فلسفی خود را بنا نموده، مسائل فلسفه را بر اساس آنها تبیین و توجیه می نماید. صدرالمتالهین از این اسم در مهم‌ترین اثر مکتوب فلسفی‌اش به نام الحكمة المتعالیة فی الاسفار العقلیة الاربعة، استفاده کرده است. مراد از حکمت متعالیه بر اساس نظر خواجه نصیر، آگاهى و دانشى است مشتمل بر اسرار و حقایق برگرفته از گنجینه‌هاى حكمت الهى كه فهم آنها فراتر از عقل است.
منابع حکمت متعالیه قرآن، حدیث، کلام، عرفان و فلسفه های پیشین و روش آن ترکیبی از معرفت قرآنی و عرفانی و شهودی است.
|
