|
مروري بر كتاب
در لانه اي گرم و نرم بر درختي بلند، جغدي كوچك نشسته بود با پر و بالي برآمده و چشماني درشت و طلايي.
او هر شب به تماشاي مادرش مي نشست كه بالهايش را مي گشود و نرم و آرام بر فراز درختها پرواز مي كرد تا چيزي براي شكار پيدا كند.
جغد كوچك هميشه احساس تنهايي و نگراني مي كرد و تا مادرش به لانه برگردد از ترس مي لرزيد.
همه آن چيزي كه او مي توانست از بيرون لانه اش بشنود صداي خش خش شاخه ها و زوزه باد بود.
دنيا جاي سرد و ترسناكي به نظر مي رسيد.
جغد كوچك با منقار خود، طناب و حصاري از برگ و شاخه دور خود مي كشيد و درون آن حلقه مي نشست.
با اين كار تا حدودي احساس امنيت مي كرد و...
|
