مروري بر كتاب
دو جلدي صورتگر, لطفعلي, فرزند ميرزا آقا خان. (1279- 1348ش), شاعر, نويسنده, مترجم, استاددانشگاه. جد وي آقا لطفعلي از نقاشان هنرمند و چيره دست قرن سيزدهم هجري بود كه كارهاي او در موزه هاي پاريس و لنينگرا موجود است و بهاي گزافي دارد. صورتگر در شيراز به دنيا آمد. تحصيلات ابتدايي را در شيراز به پايان رسانيد و سپس به هند رفت و تحصيلات متوسطه را در آنجا به پايان رسانيد سپس به ايران بازگشت و به خدمت ادارات دارايي و فرهنگ درآمد و مجله «سپيده دم» را در شيراز تأسيس كرد. در 1306 ش براي ادامه تحصيل به لندن رفت و در رشته زبان و ادبيات انگليسي دكترا گرفت. صورتگر پايان نامه دكتري خود را درباره «نفوذ ادبيات ايران در ادبيات انگلستان در قرن پانزدهم و شانزدهم ميلادي» نوشت. بعد از بازگشت به تدريس ادبيات فارسي و انگليسي پرداخت و چندي نيز رياست دانشگاه شيراز را عهدهدار بوده وي چندي نيز مدير مجله«آموزش و پرورش»بود و عضو فرهنگستان.صورتگر سفرهايي به كشورهاي روسيه, آمريكا, پاكستان كرده و به مدت يك سال در دانشگاه كلمبيا سمت استادي داشته است. تا اينكه وفات يافت و در شيراز به خاك سپرده شد....فردوسی بزرگترین شاعر ایران است. زیرا داستان بدین بزرگی را که اغلب حکایات آن به نظر یا به عینه تکرار می شود به نظم آورده و با وجود این، کمتر ابیاتی را مکرر کرده و بعضی ابیات که مکرر شده، از باب تنگی قافیه و وحدت مضمون و اصل فکر است. در کلیه معانی دقیق که در شاهنامه اتفاق افتاده و مضامینی که برای گویندگان دست می دهد، فردوسی به خوبی از عهده برآمده و دقیق ترین احساس برگزیده را در شاهنامه تعبیر و تفسیر کرده و در معانی مختلف که ناچار عبارات مختلف لازم دارد و تعبیرات آنها برای هر کسی میسر نیست خاصه معانی ناپسند که برای شاعری مانند او، آوردن آن ها را روا نبوده، و ترک آن ها به واسطه ی انتظام داستان ممکن نمی شده، کنایات و عبارات مخصوص ایجاد کرده و از این معانی به خوبی عبارت کرده، چنانکه بر گویندگان و سخن سرایان پارسی که به چشم انتقاد در اشعار متقدمین و متاخرین نظره کرده باشند، این سخن مستور نیست.
|
|