|
مروري بر كتاب
اين رمان پليسي از مجموعه «نقاب»، داستان زندگي مردي است كه سفرهاي طولاني‌اش با قطار، براي او ماجراهايي پرهيجان و گاه خطرناك به دنبال دارد. مترجم اين كتاب در مقدمه آن مي‌نويسد: «آخر خط كه همان ترمينال يا پايانه مسافربري است، براي شاوان، رييس واگن رستوران قطار ميسترال كه بين پاريس و نيس، در ساحل مديترانه، آمد وشد دارد، به تناوب پاريس و نيس است. اما آخر خط براي او مي‌تواند زندگي يا مرگ هم باشد. زيرا از قطارِ در حال حركت، امكان فرود آمدن نيست و خواه و ناخواه بايد اين سفر طولاني و دلهره‌انگيز را تا انتها، تا آخر خط، طي كند.» با اين حال، وقايع داستان در مكان‌هاي مختلفي به وقوع مي‌پيوندد، از قطار گرفته تا آپارتمان‌هاي شخصي، بيمارستان، گالري هنري و حتي كافه‌اي با ديوارهايي كه به عكس اسب و چندين سواركار مزين شده‌‌اند.ی‌یر بوالو (89-1906) و توماس نارسژاک (98-1908) نظریه‌پردازان رمان پلیسی و «استادان دلهره» نام گرفته‌اند. آن‌ها از سال 1948 به اتفاق هم به نوشتن آثار پلیسی پرداخته‌اند. آثار این دو نویسنده در ادبیات پلیسی، بیان‌گر ژانر متفاوتی است که آن را «رمان دلهره» نامیده‌اند. در حقیقت این دو موفق شدند آمیزه‌ای از رمان پلیسی، آن‌چنان که تا آن زمان رواج داشته، و رمان معمولی را به وجود آورند. رمان پلیسی آن‌ها فاقد گانگستر و کارآگاه است و شخصیت‌های داستان‌های‌شان افراد عادی از همه طبقات اجتماعی‌اند. پی‌یر بوالو و توماس نارسژاک با آثار متفاوت خود 40 سال بر رمان پلیسی فرانسه حکم‌روایی داشتند و بسیاری از کتاب‌های‌شان توسط فیلم‌سازان مطرح جهان به تصویر کشیده شده است.
|
