هزار و يك شب نويسنده: عبداللطيف طسوجي ناشر: گوتنبرگ - زرين زبان كتاب: فارسي تعداد صفحه: 4150 اندازه كتاب: وزیری جلد سخت
- سال انتشار: 1388
- دوره چاپ: 1
کد کتاب: 82389
فروخته شد - موجود نمی باشد
امتیاز آی کتاب به این کتاب:
امتیاز دهی به این کتاب:
مروري بر كتاب متن كامل-هفت جلدي
به اهتمام : موسي فرهنگ
هزار و يك شب مجموعه‌اي از داستان‌هاي افسانه‌اي قديمي هندي ، ايراني و عربي است كه به زبان‌هاي متعددي منتشر شده‌است.
شروع داستان به نقل از پادشاهي است ساساني با عنوان شهريار (پادشاه) و روايتگر آن شهرزاد (دختر وزير) است. اكثر ماجراهاي آن در بغداد و ايران مي‌گذرد و داستان‌هاي آن را از ريشه ايراني دانسته‌اند، كه تحت تاثير آثار هندي و عربي بوده‌است. اينكه داستان‌هاي هزار و يك شب مشخص و روشن باشند و تعداد آن‌ها دقيقا هزار و يك باشد چندان واقعي به نظر نمي‌رسد. اما داستان‌هاي زيادي زير نام هزار و يك شب نوشته شده‌است.
به‌گفته علي‌اصغر حكمت اين كتاب پيش از دوره هخامنشي در هند به وجود آمده و قبل از حمله اسكندر به فارسي (پهلوي) ترجمه شده و در قرن سوم هجري زماني كه بغداد مركز علم و ادب بود از پهلوي به عربي برگردانده شده‌است.
اصل پهلوي كتاب ظاهراً از زماني كه به عربي ترجمه شده از ميان رفته‌است. او دليل آنكه كتاب پيش از اسكندر به فارسي درآمده را به مروج‌الذهب مسعودي متوفي به سال ۳۴۶ ه. ق و الفهرست ابن نديم متوفي به سال ۳۸۵ ه. ق مراجعه مي‌دهد و سپس با اشاراتي به مشابهت هزار و يك شب با كتاب استر تورات استدلال مي‌كند كه هر دو كتاب در يك زمان و پيش از حمله اسكندر نوشته شده‌اند و ريشه واحد دارند.
نام ايراني آن هزار افسان است و وقتي به عربي ترجمه شده، نخست الف خرافه و سپس الف ليله خوانده شده، و چنانكه حكمت مي‌گويد در زمان خلفاي فاطمي مصر به صورت الف ليلة و ليله (هزار شب و يك شب) در آمده‌است.
در سال ۱۲۵۹ هجري قمري، در زمان محمد شاه به دست عبداللطيف طسوجي به فارسي ترجمه شده (اين كتاب داراي ارزش تاريخي است اما در كل يك سوم كتاب اصلي را هم شامل نمي شود.) و ميرزا محمد علي سروش اصفهاني اشعاري به فارسي براي داستان‌هاي آن سروده‌است كه تا زمان ناصرالدين شاه ادامه داشته‌است.
داستان‌هاي اين كتاب داراي محتواي بسيار بوده از جمله طنز، تعاليم اخلاقي چه بد و چه خوب (بعضي از داستان‌هاي آن تشويق به عيش و نوش و خوش‌گذراني مي‌نموده براي همين از اين حكايات صرف نظر شده‌است ولي در بعضي حكايات هم تشويق به عدالت و ايثار و جوانمردي نموده‌است.)، آداب و سنن ملل مختلف، مشكلات اجتماعي، مسافرت و سياحت و...
