شش اثر نويسنده: مائو تسه دون زبان كتاب: فارسي تعداد صفحه: 631 اندازه كتاب: جيبي
- سال انتشار: 1357
- دوره چاپ: 1
کد کتاب: 86344
فروخته شد - موجود نمی باشد
کمیاب یا دست دوم - کیفیت : خوب
امتیاز آی کتاب به این کتاب:
امتیاز دهی به این کتاب:
مروري بر كتاب مسائل استراتژي در جنگ انقلابي چين
علم انقلاب طبقه ما (پرولتارياي بين المللي) سلاحي است كه در مبارزه طبقاتي بكار گرفته شده و بدينطريق مستحكمتر و تكامل يافته تر گشته است. ما مشخصاً ضرورت دفاع از خدمات كيفي مائو به علم انقلاب بعنوان يك شاخص اصلي و خط تمايز در جنبش بين المللي كمونيستي در مخالفت با رويزيونيستهاي رنگارنگي كه به ماركسيسم خيانت كرده و در اصول پايه اي آن تجديد نظر نموده اند، خاطر نشان ساخته ايم. بيانيه جنبش انقلابي انترناسيوناليستي اظاهر ميدارد كه: "اصلي كه در اينجا مطرح است دقيقاً دفاع يا عدم دفاع، واتكاء يا عدم اتكاء بر خدمات تعيين كننده مائو تسه دون به انقلاب پرولتري و علم ماركسيسم، لنينيسم است.
بنابراين سئوال دقيق اين است از ماركسيسم، لنينيسم دفاع ميكني يا نه... بدون دفاع از ماركسيسم، لنينيسم انديشه مائو تسه دون و تكيه بر آن نميتوان بر رويزيونيسم ، امپرياليسم و بطور كلي ارتجاع غلبه كرد." بهنگام تشكيل جنبش انقلابي انترناسيوناليستي، حزب ما فرمولبندي اين علم را از ماركسيسم ـ لنينيسم، انديشه مائو تسه دون به ماركسيسم ـ لنينيسم ـ انديشه مائو تسه دون تغيير داد. ما اينكار را در مطابقت با بيانيه انجام داديم، ولي دليل مهمترش اين بود كه بنظر ما فرمولبندي دوم تعريف بسيار صحيحتري از اين علم ارائه ميدهد.
گرچه ممكن است اينكار جزئي و فقط از علامت گذريهاي تكنيكي بنظر آيد (گذشتن خط تيره بجاي ويرگول)، اما در واقع تلاشي بود براي اطمينان يافتن از اينكه خدمات مائو تسه دون به جايگاهي نازلتر، و به مقام ضميمه اي از لنينيسم رانده نشود. در آنزمان، دلائل اين تغيير را درون حزب بحث كرديم. امروز برانيم صحيحتر است كه علم انقلاب را ماركسيسم ـ لنينيسم ـ مائوئيسم بناميم.
به اعتقاد ما، با اين تغيير رابطه صحيحتري ميان نام علم با خود علم ـ آنگونه كه توسط پراتيسينها و تئوريسينهايش از زمان ماركس تا كنون تكامل يافته ـ برقرار ساخته ايم. مبناي تئوريك اين تغيير نام، اين واقعيت است كه در تكامل اين تئوري سه شخص وجود داشته است. ماركس اين علم را كشف كرد و حكم پايه اي آن را پي ريخت؛ لنين آنرا بسطح ديگري تكامل داد؛ و مائو مجدداً آنرا بسطح بالتري برد. سابقا در ضديت با درك لين پيائوئيستي كه ورود به عصري نوين را علم كرده، و انديشه مائو تسه دون را با آن معادل قرار مي داد، خاطر نشان ميكرديم كه عصر جديدي وجود ندارد و اين عصر كماكان عصر امپرياليسم و انقلاب پرولتري است.
اما ما دچار اين گرايش بوديم كه نظريه عصر جديد و بوجود آمدن مرحله جديدي در تكامل علم انقلاب را از هم تفكيك نكنيم. بايد گفت در عين حال كه عصر جديدي در كار نيست و ما در دوران تاريخي جديدي نيستيم ـ اما مائو تسه دون آنچنان تكاملات كيفي پر اهميت در علم انقلاب صورت داده كه ميتوان گفت با مرحله جديد و عاليترين در اين علم روبرو هستيم. بنابراين ما علم خود را ماركسيسم ـ لنينيسم ـ مائوئيسم ميناميم.
مائو تسه تونگ (مائو زدونگ، یا مائو تسه دون نیز تلفظ می‌شود) تئوریسین مارکسیسم لنینیسم و سیاست‌مدار انقلابی کمونیست بود . وی جمهوری خلق چین را در سال ۱۹۴۹ با شکست دادن نیروهای چیانگ کای شک، رئیس‌جمهور وقت چین بنیان گذاشت. او تا پایان عمر در راس حکومت جمهوری خلق چین قرار داشت و این کشور جهان سومی را به یکی از مهم‌ترین کشورهای دنیا در عرصه�" سیاست و اقتصاد تبدیل کرد گرچه روشهایی که وی در پیش گرفت مورد انتقاد برخی است.
برداشت مائو از مارکسیسم که به نقش برجسته�" دهقانان و روستائیان در انقلاب کارگری ایمان داشت و بر اهمیت فرهنگ به عنوان عنصری که می‌تواند بر اقتصاد سوسیالیستی تأثیر گذارد تاکید می‌کرد به مائوئیسم معروف است، از سوی بسیاری از نیروهای مبارز در دنیا از جمله در ایران و نپال و پرو پیروی می‌شد. از او به عنوان یکی از تأثیرگذارترین و مهم‌ترین شخصیت‌های سیاسی دنیا در قرن بیستم نام برده می‌شود
