جستجو براي:  در 
صفحه کلید فارسی
پ 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 Back Space
ض ص ث ق ف غ ع ه خ ح ج چ
ش س ي ب ل ا ت ن م ك گ
ظ ط ز ر ذ د ء و . , ژ
       جستجوی پیشرفته کتاب
  19/02/1403
نویسندگان   ناشران   بانک کتاب   فروشگاه
 
 
معرفي كتاب > عرفان > عرفان شرق

آئين هاي هندو
نويسنده: ك.م.سن
مترجم: ع . پاشايي
ناشر: جهان كتاب
زبان كتاب: فارسي
تعداد صفحه: 272
اندازه كتاب: رقعی - سال انتشار: 1354 - دوره چاپ: 1
کد کتاب: 88216

فروخته شد - موجود نمی باشد
کمیاب یا دست دوم - کیفیت : عالی

امتیاز آی کتاب به این کتاب:

امتیاز دهی به این کتاب:

مروري بر كتاب
هند سرزمینی کهن و باستانی در جنوب آسیاست که پس از چین پرجمعیت ترین کشور جهان است. بیش از 2000 سال قبل از میلاد مسیح، ساکنان آنجا مردمی سیه چهره با موهای مجعد بودند که به نام "دراویدیان" شناخته می شدند.

بر اساس حفاری هایی که اخیراً در پنجاب و موهنجودارو صورت گرفته، این قوم دارای تمدن دوره مفرغ بوده و از صنایع و معماری خاصی بهره مند بودند. دین آنها از نوع ادیان ابتدایی بود که مهم ترین رکن آن اعتقاد به تناسخ و انتقال ارواح است. آنان برای خدایان خود قربانی می کردند و هنگام تقدیم قربانی سرودهایی می خواندند. این سرودها از مغز و اندیشه روحانیون تراویده بود که کم کم ودا شکل گرفت. بر این اساس اولین دین در هند شکل یافت و در پی آن ادیان دیگری هم پدید آمدند.

سازمان قبایل در هند بدین صورت بود که هر قبیله ای رئیسی داشت با نام "راجه". این مقام به حکم وراثت از پدر به فرزند منتقل می شد. پدر هر خانواده "پیتار" نامیده می شد و اتفاقاً نام روحانیون هم همین بود و احتمالاً لقب پدر روحانی از همین زمان به وجود آمده است. همسر رئیس خانواده به نام "ماتار" نامیده می شد که وظیفه او فرمانبری از شوهر و اداره تمام امور خانواده بود.

اصالت سرزمين هندوستان در پرورش افكار صوفيانه بقدري روشن است كه با مختصر مراجعه به عقائد و اندیشه­های مذاهب هندي در این باره جاي ترديدي باقي نمي­ماند، تا آنجا كه بعضي بر این باورند كه هند زادگاه تصوف بوده و افكار صوفيانه از آنجا به مذاهب و بلاد دیگر سرايت و نفوذ كرده است.

اواخر قرن هفتم قبل از میلاد، برهمنان صاحب قدرت شدند. در این زمان امیران و حاکمان مشغول تدبیر سیاسی کشور بودند و گاهی هم به کار جنگ و جدال می پرداختند، ولی در هر شرایطی از طریق توجهات عالمان روحانی کسب نیرو و فیض می کردند و به وسیله ادای نماز و تلاوت ادعیه و تقدیم قربانی از آن عالم یاری می جستند. همین امر باعث شد که روحانیون مرتبه ای بلند یافتند؛ به گونه ای که نفوذ آن ها از زمین تا آسمان بسط یافت.

به تدریج در محدوده هایی چندگانه پرستی جای خود را به وحدت داد. بنابراین اندیشه وحدت و اعتقاد به روح مطلق ازلی و ابدی که آن را "ایندرا" یا "میترا" یا "آگنی" می نامیدند، مرکزیت یافت. برهمن ها عقاید دیگری هم داشتند که در میان آن ها تناسخ یا قانون سمساره، اهمیت بیشتری داشت. مطابق این عقیده، جهان سه مرحله داشت: زایش، زیست و نابودی. روح پس از مرگ بدن به کالبد دیگری انتقال یافته و تولدی جدید می یابد. این تولدها ممکن است بی انتها باشد. بنابراین روح در یک گردش دولاب گونه در حال انتقال به بدن جدید است. روح در این تحولات و انتقالات، گوهر ذاتی خود را عوض نمی کند.

اگر روح در بدن شخص بدکاری باشد و او نظام کاست را رعایت نکرده باشد، پس از مرگ کیفر او این است که به جسم شخص پست تری که ممکن است حتی حیوانی باشد می رود و اگر در بدن آدم خوبی باشد، روح پس از انتقال ممکن است به بدن مقام بالاتری در نظام کاست انتقال یابد. از این روی تمام اعمال در سرنوشت انسان مؤثرند و هیچ چیز دیگر مثل توبه، انابه، شفاعت، عفو، و غفران تأثیری در آینده انسان ندارد. بنابراین بر قانون سمساره قانونی بالاتر حاکم است که قانون عمل و عکس العمل است؛ یعنی کیفیت انتقال روح به کالبد بعدی بسته به عمل کالبد قبلی است. این قانون حاکم، قانون کرمه نام دارد. حالت انتقال روح از بدنی به بدن دیگر برای روح حالت تحیر و سرگردانی در پی دارد. برای خروج از این حالت راهی جز کشتن خواهش های نفسانی نیست؛ تا این که روح از گردونه تناسخ خارج شود و به آتمن یا روح کل بپیوندد و به نجات یا مکشه نایل آید.

کتاب مقدس برهمنان، بجز کتاب وداها، کتاب اوپنیشادها است. این کتاب که بزرگ ترین تفکر و اندیشه عرفانی در تاریخ هند به شمار می آید مربوط به دوره ای چهارصد ساله است که تا اواخر قرن سوم قبل از میلاد ادامه داشته است. این نام در زبان سنسکریت به معنای "حضور در مجلس معلم" است. مضامین این کتاب عمدتاً از برهمن ها است و البته قرائنی وجود دارد که نشان می دهد دیگر اصناف هند و خصوصاً کشتریه ها در تدوین برخی از اجزای آن شریک بودند.

اوپنیشادها به این پرسش ها پاسخ می دهد که حقیقت چیست؟ حیات انسانی چه معنا دارد؟ آیا هستی به خودی خود حقیقت است یا فقط نمایشی وهمی است؟ آیا اعمال و افکار بشر حقیقت است یا پندار؟ مهم ترین اصل عرفانی که اوپنیشادها منادی آن است، اصالت وحدت یا مونیسم است. کل اشیا، چه مادی و چه غیرمادی، در دریای حقیقت و وحدت مستغرق اند. عالم وحدت فوق عالم محسوسات است و در منتهای عالم ماده قرار دارد و ذاتاً قائم به نفس است و از آن معمولاً به "برهمن" تعبیر می شود. غیر از آن، هرچه هست وهم و خیالی بیش نیست که به آن "مایا" گفته می شود. روح فرد باید با روح کیهانی اتصال یابد و با آن متحد شود که در این صورت نقطه اوج عرفان در آیین برهمنیسم شکل می گیرد و به آن "نیروانه" گفته می شود...
كتاب هايي در اين زمينه

راه رفتن و مراقبه
سفارش بدون عضویت
یا سفارش تلفنی    

يوگاي ليفتينگ صورت
سفارش بدون عضویت
یا سفارش تلفنی    

شینجی شوبو گنزو
سفارش بدون عضویت
یا سفارش تلفنی    

بلوهر و بوذاسف
   

آيين ها ؛ نوري براي روح
   

در آغوش نور ۱
سفارش بدون عضویت
یا سفارش تلفنی    

كتاب هايي در اين زمينه       فهرست کتاب های این گروه

راهنماي سايت
كتاب
مقالات
پيش از مرگ بايد خواند
گزارشات
جان کلام
نقد و ادبيات
تاريخ سينما
شاهنامه خوانی
داستان های کوتاه
امثال و ادبيات كهن
افسانه ها و فرهنگ توده
آی کتاب پلی است بین پدیدآورندگان
کتاب و خوانندگان آثارشان
پیگیری و سفارش تلفنی
88140837
تماس با ما درباره ما پست الکترونیکی حفظ حریم شخصی شرایط و قوانین دست اندرکاران نقشه سایت سبد خرید فروشگاه
 

تمامي كالاها و خدمات اين فروشگاه، حسب مورد داراي مجوزهاي لازم از مراجع مربوطه مي‌باشند و فعاليت‌هاي اين سايت تابع قوانين و مقررات جمهوري اسلامي ايران است
استفاده از مطالب سايت بلامانع است
1399 - 1380
Copyright © 2000-2020 Persian Books Corporation, All Rights Reserved, mailto:info@persianbook.net