|
مروري بر كتاب
...زمانی است که هر کس برای خود، کاری انجام می‌دهد اما در حضور گروه و این ویژگی در گروه بودن، یکنواختی کار را گرفته و انجام آن را لذت‌بخش‌تراز حالت فردیش می‌سازد. به عنوان نمونه می‌توان به چیدن گروهی گیاهان کوهی اشاره کرد که هرکس برای خودش می‌چیند اما همه با هم و در کنار هم این کار را انجام می‌دهند... انسان‌شناسی یاریگری، کتابی با محوریت مسئله همکاری در دنیای رقابتی مدرن است و ابعاد مختلف و جدیدی از این موضوع قدیمی را کالبدشکافی می‌کند، موضوعی که شاید در ابتدا خواننده را به یاد تعاونی‌های سنتی روستایی و مسائل تکراری بارها گفته شده پیرامون آنها بیندازد اما تنها خواندن چند صفحه آغازین این کتاب کافی است که مخاطب برای خواندن مابقی آن وسوسه شود انتخاب پیشوند "انسان‌شناسی" برای نام این کتاب، بیشتر به تمایل نویسنده به معرفی حوزه جدیدی در انسان‌شناسی و جامعه‌شناسی برمی‌گردد، آن هم در کشوری که شاخه جامعه‌شناسی جنگ یا انسان‌شناسی اوقانت فراغت را به رسمیت شناخته ولی نامی از جامعه‌شناسی یا انسان‌شناسی یاریگری حتی در لیست شاخه‌های آکادمیک خود نمی‌برد. نویسنده این کتاب، علت بروز همکاری در میان آدمیان را فراتر از ضرورت جبران ضعف‌های جسمی، دفاعی و اقتصادی برده و به بعد روانی ضرورت همکاری اشاره می‌کند. انسان به دلیل مرگ‌آگاهی و قوه تخیلی که دارد همواره از برخی موجودات واقعی یا خیالی (آل، بختک، غول و...) می‌ترسد، هراسی که با حضور در گروه و تمهیدات گروهی تخفیف می‌یابد. او همچنین به روایتی از بوآس درباره اسکیموها استناد می‌کند، روایتی که نشان می‌دهد اسکیموها سروصدا و تخریب‌های حاصله از طوفان‌های زمستانی قطب را بازگشت ارواح مردگان تعبیر کرده و بسیار از آن می‌ترسند و برای مقابله با این ترس، در داخل کلبه‌ای گرد هم می‌آیند و از حضور انفرادی در خارج از خانه اجتناب می‌کنند.
|
