روزگار آدم كش ها نويسنده: هنري ميلر مترجم: عرفان قانعي فرد ناشر: دادار زبان كتاب: فارسي تعداد صفحه: 228 اندازه كتاب: رقعی
- سال انتشار: 1382
- دوره چاپ: 1
کد کتاب: 97394
فروخته شد - موجود نمی باشد
امتیاز آی کتاب به این کتاب:
امتیاز دهی به این کتاب:
مروري بر كتاب
...و امان از دست موتسارت! آدمي است كه كفرم را در مي‌آورد. موتسارت مظهر كمال است! نمي‌خواهم با هيچ يك از اينها سروكار داشته باشم! من عاشق فقدان كمال هستم. مرگ بر لئوناردو! مرگ بر فلوبر و همه دارودسته‌اش! مرگ بر قرن هجدهم، ولتر، دالامبر، ديدرو و همه اين آدم‌ها! من عاشق حرف‌هاي دهشتبار رابله و رمبو و بلز ساندرار هستم...
هنری والنتین میلر در ۲۲ دسامبر ۱۸۹۱ از پدر و مادری آلمانی-آمریکایی از طبقه�" کارگر در منهتن نیویورک متولد شد. پدرش «هانریش میلر» خیاط بود. هنری تحصیلات ابتدایی خود را تا پایان دبیرستان در بروکلین گذراند. در دوران تحصیل از دانش آموزان خوب مدرسه بود. سپس به کالجی در شهر نیویورک رفت اما پس از دو ماه دانشگاه را رها کرد. مدت کوتاهی در کارخانه سیمان مشغول به کار شد و در سال ۱۹۱۳ برای کار به خیاطی پدر رفت که آن روزها مردی دائم‌الخمر بود.
در سال ۱۹۱۷ با «بئاتریس سیلواس ویکنس» که پیانیستی آماتور بود ازدواج کرد و خیلی زود پدر شد. در خلال سال‌های ۱۹۲۰ تا ۱۹۲۴ میلر در شرکت تلگراف «وسترن یونیون» مشغول به کار شد و پس از مدت کوتاهی خانواده خود را رها کرد و با یکی از رقاصه‌های برادوی هم‌خانه شد و او بود که بیش از هر کس دیگری «میلر» را برای نوشتن تشویق و ترغیب می کرد. این رابطه، الهام‌بخش میلر در نوشتن رمان‌های آغازینش «خروس دیوانه» و «تب» شد که در همان سال‌ها به چاپ رسید. در همان سال‌ها مقاله‌ها و داستان‌های کوتاه متعددی از او در مجلات چاپ می‌شد.
اما شروع نویسندگی جدی هنری میلر در سال ۱۹۳۰ بود که به پاریس نقل مکان کرد. در آنجا دیری نگذشت که با اورکت زیتونی و کلاه خاکستری و لبان برجسته‌اش برای همه به شخصیتی آشنا بدل شد. در آن سال‌ها در فقر شدید به سر می برد. با نویسنده‌ای اتریشی به نام آلفرد پرلس آشنا شد که اجاره خانه و صورتحساب‌های رستوران میلر را حساب می کرد. آنسن نین هم یک سال بعد با هنری میلر آشنا شد و در حد خود از او حمایت مالی به عمل آورد. اولین آثار او به دست انتشارات اوبلیسک به چاپ رسید که مدیریت آن را جک کاهن، یک نویسنده�" سابق برعهده داشت.
در این دوران میلر به شدت تحت تاثیر سوررئالیسم قرار گرفت، و اولین اثر مشهور خود را به نام «مدار رأس‌السرطان» به چاپ رسانید که تصویری زنده و گویا از شیوه‌ای از زندگی در پاریس و نیویورک ارائه می‌کرد. این آثار بیش از سه دهه در آمریکا با ممنوعیت چاپ و انتشار مواجه بودند تا آنکه دادگاه عالی کشور با صدور حکمی در مورد آثار ادبی، این ممنوعیت را برطرف کرد. از دیگر آثار میلردر این دوران می‌توان از «بهار سیاه» به سال ۱۹۳۶ و «هیولای ماروسی» به سال ۱۹۴۱ نیز نام برد.
