مروري بر كتاب
در اين اثر منظوم عرفاني علاوه بر حمد خداوند نعت پيامبر و خلفاي راشدين، در مدح امام حسن (ع) و امام حسين (ع) نيز ابياتي سروده شده است كه نشانگر علاقه و احترام آن عارف بزرگ بر اين بزرگواران است. مطالعه اين اثر عالي از عطار نيشابوري خواننده را با بسياري از مسائل و موضوعات عرفاني آشنا مي سازد. حمد پاک از جان پاک آن پاک را کو خلافت داد مشتی خاک را
آن خرد بخشی که آدم خاک اوست جزو و کل برهان ذات پاک اوست
آفتاب روح را تابان کند در گل آدم چنین پنهان کند
چون گل آدم بصحرا آورد اینهمه اعجوبه پیدا آورد
چون درون نطفه جانی نهد آفتابی در سپندانی نهد
کلبه روح القدس قلبی کند قالبش چون دحیه الکلبی کند
از بن انگشت عین او آورد بحر دل در اصبعین او آورد
کوه را چون ظله آسان او کند بحر را گهواره جنبان او کند
شیر از انگشت خلیل او آورد عیسئی از جبرئیل او آورد
طفل را در مهد پیغامبر کند وز همه پیرانش بالغ تر کند
کوه را در گردن عوج افکند شور در یأجوج و مأجوج افکند
شیرخواری را بتقریر آورد وز میان فرث و دم شیر آورد
خاک را مهد بنی آدم کند باد را نه ماهه مریم کند
آب موج آرنده را پل سازد او واتش سوزنده را گل سازد او
...
|